Page 9 - อ่านฟรี! สลักใจเจ้าประติมากร

เหลยเอินนำ 7
เหลยเอินนำ

เพื่อให้เห็นท่าทางของเขาได้ชัดเจนขึ้น นางยกชายกระโปรงและค่อยๆ

ย่องเข้าไปใกล้เขา
“ดีเหลือเกิน ที่เจ้ายังอยู่ตลอด” จู่ๆ คนในศาลาก็พูดขึ้น ท�าเอานางสะดุ้ง

ตกใจ

นางตอบสนองความคิดอย่างว่องไว ในไม่ช้าถึงเข้าใจว่าคนที่เขาพูดด้วย
ไม่ใช่นาง แต่เป็นหินใหญ่ก้อนนั้น

ประติมากรหยกส่วนใหญ่มักจะมี ‘อาการ’ เช่นนี้ ในสายตาพวกเขา

หินหยกเป็นยิ่งกว่าสิ่งมีชีวิต และหยกที่ถูกซ่อนอยู่ในหินก็เหมือนกับเด็กทารกที่
เติบโตอยู่ในครรภ์มารดา การพูดคุยกับทารกน้อยผ่าน ‘หน้าท้อง’ เช่นนี้ อาจารย์

และศิษย์พี่ทั้งสามของนางก็มักจะท�าเช่นกัน อย่างที่เขาว่ากาเข้าฝูงกา หงส์เข้า

ฝูงหงส์ แม้แต่ตัวนางเองก็หลีกเลี่ยงที่จะท�าเช่นนั้นไม่ได้
ทว่าต่อให้การตอบสนองของนางรวดเร็วกว่านี้ก็ไร้ประโยชน์ เมื่อครู่ที่

นางเผลอตกใจท�าให้ก้าวเดินของนางซวนเซ
เสียงฝเท้าที่ดังขึ้นเรียกความสนใจจากเขาให้มองมายังสะพานเก้าคดนี้

นางท�าได้เพียงสูดหายใจเข้าลึกๆ ยืดตัวตรง แล้วย่อตัวค�านับเขาก่อน

จะเยื้องกรายเดินเข้าศาลาไป
ส่งเสียงรบกวนจนท�าให้เขาหลุดจากห้วงคิดไปเสียแล้ว นางเดินไปตรงหน้า

เขาช้าๆ ท่ามกลางราตรีที่เงียบสงัดนางพยายามแสดงความรู้สึกอยากขอโทษที่
ปะทุในใจให้ถ่ายทอดออกมาทางใบหน้า ใช้สายตา ใช้สีหน้าสื่อความรู้สึก พร้อม

ย่อค�านับอย่างอ่อนช้อยอีกครั้ง

นางชี้ไปที่หลอดลมของตน แล้วใช้นิ้วชี้แตะไปที่ริมฝปากแสดงท่าทางว่า
ไม่อาจเปล่งเสียงได้ สุดท้ายกุมมือทั้งสองข้างและแนบไปที่อกข้างซ้าย

ส�าหรับคนที่อยู่ในวงการประติมากรรมหยก เมื่อได้เห็นการกระท�า

เช่นนี้ต่างก็เข้าใจว่าสัญญาณมือที่นางท�านั้นมีความหมายว่าอย่างไร...