Page 21 - อ่านฟรี! อุบายลับจับท่านอ๋อง

ซงอวี่ถง
ซงอวี่ถง 19

ไปหยิบขนม½ูหรงที่มีสีสันแวววำวชิ้นหนึ่งขึ้นมำเข้ำปำก “ต้องโทÉที่เส้นทำงนี้
ยำวไกลเลยไม่สำมำรถน�ำชุดชำขึ้นมำด้วยได้ ไม่อย่ำงนั้นขนมที่ทั้งอร่อยทั้งสวยงำม
เหล่ำนี้หำกได้กินกับชำร้อนๆ ต้องเป็นสวรรค์แน่นอน”

เมื่อผู้ที่แต่งกำยเป็นเด็กรับใช้ได้ยินก็รีบหยิบกำน�้ำชำออกมำจำกตะกร้ำ
กำหนึ่งด้วยท่วงท่ำคล้ำยกับก�ำลังมอบของล�้ำค่ำอย่ำงไรอย่ำงนั้น “ไม่มีชำร้อนๆ
ทว่ำข้ำน้อยน�ำชำดอกไม้อุ่นๆ ขึ้นเขำมำกำหนึ่ง นำยท่ำนจะดื่มสักหน่อยหรือไม่
ขอรับ”

“เอำสิ นำง...เจ้ำเด็กรู้ใจนี่ ไม่เสียเปล่ำจริงๆ ที่ข้ำเอ็นดูเจ้ำ” พูดไปบัณ±ิต
รูปงำมผู้นี้ก็คล้ำยกับจะมองมำทำงบ่อน�้ำพุร้อนแวบหนึ่งแต่ก็คล้ำยกับไม่ได้มอง
เช่นกัน...

คำดไม่ถึงว่ำเมื่อมองไปจะพบกับบุรุÉรูปร่ำงก�ำย�ำล�่ำสันที่ครึ่งท่อนบน
เปลือยเปล่ำผู้หนึ่ง ซึ่งไม่รู้ว่ำยืนอยู่ในใจกลำงบ่อน�้ำพุร้อนตั้งแต่เมื่อไร มือทั้งสอง
ข้ำงของเขำก�ำลังกอดอกและมองมำที่นำงตำไม่กะพริบ

“อะ!” จูเหยียนอู่ร้องออกมำเบำๆ ตำมจิตใต้ส�ำนึก ผิงกั่วผลหนึ่งที่ถือ
อยู่ในมือกลิ้งตกลงพื้นโดยไม่ได้ตั้งใจ
เมื่อมองตำมเสียงร้องเบำๆ นี้เด็กรับใช้ข้ำงกำยนำงก็มองเห็นบุรุÉ

รูปร่ำงสูงใหญ่ที่ครึ่งท่อนบนเปลือยเปล่ำผู้นี้ และร้องตำมออกมำเช่นกัน ร่ำง
เล็กๆ ขยับแวบหนึ่งก็มำขวำงอยู่หน้ำเจ้ำนำยด้วยตนเองโดยไม่ต้องให้ผู้ใดบอก
“ท่ำน...ท่ำนเป็นใคร เหตุใดถึงมำปรำก¯กำยอยู่ที่นี่ได้? ทั้งยังไม่ได้สวมเสื้อผ้ำ
อีก! คิดจะท�ำสิ่งใดกันแน่?”

เมื่อเห็นดังนั้นเล่อเจิ้งเฉินจึงยกยิ้มเล็กๆ มองดูนำยบ่ำวคู่นี้อย่ำง
กระอักกระอ่วนเล็กน้อย “ที่นี่คือบ่อน�้ำพุร้อน กำรมำที่นี่ย่อมมำเพื่อแช่น�้ำพุร้อน

แน่นอน หรือว่ำข้ำต้องสวมเสื้อผ้ำแช่น�้ำพุร้อนอย่ำงนั้นหรือ”

7 ไปเหอ (แปะฮะ) คือ ลิลี สวนที่นํามาใชเปนสวนหัวที่อยูใตดินซึ่งมีลักษณะคลายหัวหอม สามารถลอกเปน
กลีบยอยสีขาวได มีรสหวานอมขม กลิ่นหอม มีสรรพคุณทางยา จึงนิยมนํามาใชทําอาหารทั้งคาวและหวาน
รวมถึงปรุงยา