Page 62 - อ่านฟรี ซ่อนหาบุปผาแปลงโฉม

ซอนหำบุปผำแปลงโฉมอนหำบุปผำแปลงโฉม
60 ซ

หลินหยวนซีกระเถิบเข้าไปอยู่ต่อหน้าฮูหยินผู้เ²่าหลินอย่างหน้าไม่อาย
“ท่านย่าเจ้าคะ แม้ว่าข้าจะแต่งกายเป็นบุรุÉ แต่ข้ารู้ว่าอะไรควรอะไร
ไม่ควร สถานที่ที่ไม่ควรไปข้าก็ไม่ได้ไปเจ้าค่ะ ถ้าไม่เชื่อท่านถามพี่รองได้เลย

พี่รองเป็นพยานให้ข้าได้เจ้าค่ะ”
หลินจ่างยวนที่ยืนอยู่ด้านนอกเผลอก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าวอย่างอด
ไม่อยู่ นางหนูนี่คิดจะลากเขาเข้าไปโดนด้วยหรืออย่างไร
ฮูหยินผู้เ²่าหลินโกรธจนหน้าเขียว “นี่มันก็เป็นเรื่องที่สมควรแล้วไม่ใช่

หรือ”
“ใช่ๆๆ เจ้าค่ะ เป็นเรื่องที่สมควรเจ้าค่ะ ข้าเพียงแค่อยากบอกท่านย่า
เท่านั้น แต่ไหนแต่ไรมาข้าไม่เคยลืมว่าตัวเองเป็นสตรีเลยเจ้าค่ะ”

“เจ้าก็เป็นสตรีมาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว”
เหตุใดนางจึงมีความรู้สึกเหมือนนางกับท่านย่าคุยกันคนละภาÉา? แต่
นางก็ท�าได้แค่แสร้งไร้เดียงสาและออดอ้อนต่อไป “ท่านย่า หากไม่ใช่เพื่องานชม

บุปผาของจวนเฉิงจวิ้นอŽอง วันนี้ข้าก็คงไม่ถ่อไปตลาดดอกไม้ที่เขาหลิงอู่หรอก
เจ้าค่ะ ท่านไม่รู้ว่าวันนี้ข้ากลัวแทบแย่ จู่ๆ คนเหล่านั้นก็โจมตีมาจากทุกทิศ
ทุกทาง ท�าเอาข้าตกใจแทบตาย ข้าเลยท�าได้แค่รีบหนีเอาตัวรอด แม้แต่โอกาส

ที่จะดึงเซี่ยหมิงให้ไปด้วยกันก็ไม่มีเจ้าค่ะ”
เมื่อลองจินตนาการดูว่าเหตุการณ์นั้นน่ากลัวเพียงใด ประกอบกับมอง
สภาพที่กระเซอะกระเซิงของหลินหยวนซีแล้ว ฮูหยินผู้เ²่าหลินก็ใจอ่อนยวบยาบ
แต่วาจาของนางยังคงไม่ยอมผ่อนปรนให้ “ตระกูลหลินใช่ว่าจะไม่มีโรงเพาะปลูก

ดอกไม้ เหตุใดเจ้าจึงต้องไปตลาดดอกไม้ที่เขาหลิงอู่?”
หลินหยวนซีรู้สึกตัวเองโง่งมไปชั่วครู่ “ตระกูลหลินมีโรงเพาะปลูกดอกไม้

ด้วยหรือเจ้าคะ”
ฮูหยินผู้เ²่าหลินเขกหน้าผากนางไปหนึ่งทีอย่างแสร้งโมโห “วันที่สอง
เดือนสองของทุกป‚เป็นเทศกาลบุปผาสะพรั่ง ส�านักศึกÉาตระกูลหลินทุกแห่ง
ล้วนจัดงานชมบุปผา โดยมีตระกูลหลินจัดหาดอกไม้ให้ชาวบ้านและผู้เรียนได้

ชื่นชมพร้อมทั้งแสดงความเห็น”