Page 61 - อ่านฟรี ซ่อนหาบุปผาแปลงโฉม
P. 61
อ้ำยถง 59
อ้ำยถง
“นี่เจ้าเลอะเลือนไปแล้วหรือ” หลินจ่างยวนเขกศีรÉะนางอย่างแรงไป
หนึ่งที “ไม่ว่าจะเกิดเหตุใดขึ้น บ่าวรับใช้จะทิ้งเจ้านายได้อย่างไร นี่ท่านย่าปรานี
นางมากแล้ว ไม่เช่นนั้นคราวนี้นางคงไม่ได้แค่คุกเข่า แต่นางจะถูกโบยก่อน และ
ถ้าหากมีเหตุใดเกิดขึ้นกับเจ้า นางต้องถูกโบยจนตาย จากนั้นก็น�าไปฝังรวมๆ
กับศพไร้ญาติเป็นแน่”
เมื่อได้ยินดังนั้นหลินหยวนซีก็มุ่งหน้าไปที่เรือนท่านย่าด้วยอารามตกใจ
ชะงักไปครู่หนึ่ง หลินจ่างยวนรีบตามนางไป “เสี่ยวซี เจ้ายังไม่ได้เปลี่ยน
เป็นเสื้อผ้าส�าหรับสตรี...”
ในตอนนี้หลินหยวนซีคิดแต่จะช่วยเซี่ยหมิง เรื่องอื่นนางจึงไม่เอามาใส่ใจ
เมื่อบุกเข้ามาถึงนางก็คิดจะดึงเซี่ยหมิงให้ลุกขึ้น “ท่านย่าเจ้าคะ เรื่องวันนี้ไม่อาจ
โทÉเซี่ยหมิง...”
“คุกเข่าลง!”
หลินหยวนซีไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่นางก็รีบคุกเข่าในทันที เพราะนาง
ไม่เคยเห็นท่านย่าโมโหขนาดนี้มาก่อน ในเวลานี้นางท�าตัวว่าง่ายจะเป็นการดีกว่า
“เป็นสตรีริอ่านแต่งกายเป็นบุรุÉ เจ้าคิดว่านี่มันถูกต้องหรือ” เห็น
หลินหยวนซีที่เปรอะเป„œอนไปด้วยดินโคลนก็ว่าแย่แล้ว คาดไม่ถึงว่านางจะยังสวม
ชุดบุรุÉอีก ฮูหยินผู้เ²่าหลินจึงถึงกับจะเป็นลม
หลินหยวนซีตีหัวสมองอันซื่อบื้อของตัวเองอย่างอดไม่ได้ เหตุใดนางจึง
สะเพร่าเช่นนี้?
“ย่ารู้ว่าเจ้าไม่ได้รับความเป็นธรรมตอนอยู่ที่เมืองหลวง เมื่อมาถึง
เยว่โจวย่าถึงอยากให้เจ้าได้มีความสุขบ้างจึงให้อิสระแก่เจ้า แต่คาดไม่ถึงว่าเจ้า
จะแต่งกายเป็นบุรุÉแล้วตะลอนไปทั่ว!”
“...ท่านย่าผู้ปราดเปรื่องเจ้าคะ การที่ข้าแต่งกายเป็นบุรุÉออกไปข้างนอก
นั้นค่อนข้างสะดวกกว่านะเจ้าคะ” แม้จะรู้ว่าเวลานี้นางควรแสดงท่าทางยอมรับ
ผิด แต่จะให้นางเงียบไม่เอ่ยแก้ต่างก็ไม่ใช่นิสัยของนางจริงๆ
ฮูหยินผู้เ²่าหลินรู้สึกว่ามันทั้งน่าโมโหทั้งน่าขัน “เจ้ายังมีหน้ามาอ้าง
เหตุผลอีกนะ!”
