Page 67 - อ่านฟรี ซ่อนหาบุปผาแปลงโฉม
P. 67
อ้ำยถง 65
อ้ำยถง
เช่นนั้นก็ใช้ยาสลบท�าให้พวกมันเงียบปากเสีย”
“ไม่ได้ หากท�าเช่นนี้จะไม่เป็นการท�าให้ผู้อาวุโสในบ้านแตกตื่นหรือ”
โจวหมิงอันลุกขึ้นไปตบบ่าของหลินจ่างยวน “เช่นนั้นเจ้าแค่น�าทางให้
พวกเราก็ได้แล้วไม่ใช่หรือ”
“บ้านตระกูลหลินจะไม่มีประตูเล็กที่เจ้าสามารถเข้าออกได้โดยสะดวก
เชียวหรือ” คุณชายที่บ้านมีทั้งเงินทั้งอ�านาจเช่นพวกเขามักจะซื้อตัวบ่าวรับใช้ไว้
จ�านวนหนึ่ง โดยเฉพาะคนเฝ‡าประตูยิ่งขาดไม่ได้ ทั้งนี้ก็เพื่อให้ยามค�่าคืนเข้าออก
ได้สะดวกเท่านั้น จางฉี่หวาเชื่อว่าผู้ที่ฉลาดเช่นหลินจ่างยวนคงไม่ถึงกับไม่มีผู้ที่
สามารถใช้งานได้
“ตระกูลหลินเราล้วนเป็นผู้มีความรู้ ไม่จ�าเป็นต้องใช้วิธีซื้อตัวคนรับใช้
เพื่อความสะดวกของตัวเอง”
“ป่าไผ่ทางด้านตะวันออกของบ้านตระกูลหลินมีโพรงสุนัขอยู่” จู่ๆ
เหออวิ๋นลั่วก็เอ่ยขึ้นมา
หลินจ่างยวนเบิกตากว้างด้วยความหวาดผวา ขณะเดียวกันโจวหมิงอัน
และจางฉี่หวาก็หันมามองเหออวิ๋นลั่ว เขาไปรู้เรื่องที่เป็นความลับเช่นนี้มา
เมื่อใด?!
“ข้าพบมันโดยไม่ได้ตั้งใจ” เหออวิ๋นลั่วเอ่ยช้าๆ ไม่รีบเร่ง
โจวหมิงอันเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “บังเอิญขนาดนั้นเชียว เจ้าพบมันโดย
ไม่ได้ตั้งใจได้อย่างไร”
“เจ้าก็รู้ว่าเสี่ยวหลางซุกซนมากเพียงใด มันมักจะพบสถานที่ที่ผู้คนทั่วไป
ไม่ทันสังเกตเห็น” เรื่องนี้เป็นความดีความชอบของเสี่ยวหลางจริงๆ เมื่อวานนี้
ตอนที่¿่านซีป¯ิเสธให้เขาไปส่ง ตอนแรกเขาก็เตรียมตัวกลับเข้าเมืองแล้ว
ประจวบเหมาะกับที่เหอเหลียนพาเสี่ยวหลางตามมาพบพอดี เป็นไปได้มากว่า
เสี่ยวหลางได้กลิ่นของ¿่านซีจึงกระโดดลงจากหลังม้าแล้วไล่ตามไปตลอดทาง เขา
เลยท�าได้แค่ตามมันไป สุดท้ายเขาก็พบเสี่ยวหลางด้อมๆ มองๆ อยู่หน้าโพรง
สุนัขอย่างอยากรู้อยากเห็น ที่จริงเขางุนงงมากว่าเหตุใด¿่านซีต้องกลับไปบ้าน
ตระกูลหลินจากทางนั้น? เหตุการณ์ไม่คาดคิดเมื่อวานนี้ไม่ใช่ความผิดของ