Page 50 - อ่านฟรี ซ่อนหาบุปผาแปลงโฉม
P. 50

ซอนหำบุปผำแปลงโฉมอนหำบุปผำแปลงโฉม
          48 ซ

                “คุณหนูจะท�าอย่างไรให้ใบหน้ามีผื่นขึ้นเจ้าคะ”
                “ข้าย่อมมีวิธีของข้า ทว่าสองวันนี้ฝนตกอยู่ตลอด การแปลงโฉมของข้า
          จะเผยพิรุธได้ง่ายขึ้น หากไม่ระวังจนถูกผู้คนพบเห็นเข้าจะกลายเป็นเรื่องยุ่งยาก

          แทน” หลินหยวนซีหันไปมองฝนที่ตกกระหน�่าด้านนอกหน้าต่าง นางเกิดความ
          กังวลบางอย่างที่บรรยายไม่ถูกขึ้นในใจ
                “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณหนูอย่าเสี่ยงดีกว่าเจ้าค่ะ” เซี่ยหมิงปวดใจจริงๆ
          ที่หลินหยวนซีจะล้อเล่นกับใบหน้าสวยๆ นั่น จึงพยายามแนะน�าและจูงใจนาง

          ต่ออีกว่า “งานชมบุปผาของจวนเฉิงจวิ้นอŽองมีเพียงแค่พวกฮูหยินกับพวกคุณหนู
          เข้าร่วมเท่านั้น คุณหนูไม่ได้พบกับพวกจวิ้นอŽองซื่อจื่อเสียหน่อยเจ้าค่ะ หากใช้
          โฉมหน้าจริงๆ ของท่านเข้าร่วมงานแล้วอย่างไรเจ้าคะ ขอเพียงแต่คุณหนูไม่ไป

          วนเวียนรอบกายจวิ้นจู่ ต่อให้หลังจากนี้คุณหนูใช้ร่างบุรุÉไปพบกับจวิ้นจู่ ก็
          ไม่แน่ว่าจวิ้นจู่จะจ�าคุณหนูได้ ทว่างานชมบุปผาต้องมีการจัดเตรียมพวกดอกไม้
          ข้าเกรงว่าคุณหนูคงต้องรีบเตรียมให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เจ้าค่ะ”

                ที่เซี่ยหมิงกล่าวมาก็ถูก ขอเพียงแต่นางไม่ไปวนเวียนอยู่รอบกายจวิ้นจู่
          ก็พอ และต่อให้นางจงใจหลบเลี่ยงจวิ้นจู่ เกรงว่าจวิ้นจู่ก็คงจ�าคนเช่นนางไม่ได้
          เหมือนกัน...ช้าก่อน หลินหยวนซีที่เพิ่งรู้ตัวเอ่ยว่า “ที่เจ้าพูดหมายถึงดอกไม้อะไร”

                “คุณหนูลืมแล้วหรือเจ้าคะ ผู้ที่ไปร่วมงานชมบุปผาต่างต้องน�าดอกไม้ไป
          เข้าร่วมแข่งขันด้วย ผู้ที่ได้อันดับหนึ่งยังได้รับรางวัลที่เจ้าของงานจัดเตรียมไว้อีก
          ด้วยนะเจ้าคะ และเจ้าของงานที่มีทั้งอ�านาจทั้งอิทธิพลอย่างจวนเฉิงจวิ้นอŽองนั้น
          ตามปกติแล้วจะจัดเตรียมเครื่องประดับศีรÉะทองค�าบริสุทธิìไว้เป็นรางวัลเจ้าค่ะ”

                “นี่สามารถน�าไปขายได้หลายต�าลึงไม่ใช่หรือ”
                “คุณหนู!”

                หลินหยวนซีหดคอลงอย่างห้ามไม่ได้ “อย่าเรียกข้าเสียงดังแบบนั้นสิ ข้า
          แค่พูดไปอย่างนั้นเอง เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่ค่อยรู้เรื่องพวกดอกไม้ต้นไม้ ยิ่งตอนนี้ข้ามา
          อาศัยผู้อื่นอยู่ ข้าคงท�าได้เพียงไปหาดอกไม้จากพวกชาวสวนมาสักกระถางหนึ่ง
          เท่านั้น อย่างไรเสียอันดับหนึ่งก็ไม่มีทางตกมาถึงข้าอยู่แล้ว”

                เซี่ยหมิงพยักหน้าคล้อยตามค�าพูดของนาง “เดิมทีคุณหนูก็เป็นพวกมือ
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55