Page 49 - อ่านฟรี ซ่อนหาบุปผาแปลงโฉม
P. 49
อ้ำยถง 47
อ้ำยถง
บุปผาและงานประชันบทกวีเป็นที่สุด...สรุปแล้วก็คือการจับกลุ่มของคนที่ไม่มี
อะไรท�าเหมือนกันนั่นเอง และพระชายาเฉิงจวิ้นอŽองก็เชิญท่านย่าด้วยเช่นกัน
ฮูหยินท่านอื่นจึงย่อมไม่ลืมส่งเทียบเชิญให้กับท่านย่าแน่นอน ร้ายดีอย่างไร
พ่อของนางก็เป็นขุนนางขั้นสามจากเมืองหลวง นอกจากเฉิงจวิ้นอŽองแล้ว ขุนนาง
ในเขตเยว่โจวล้วนต�าแหน่งต�่ากว่าเขาทั้งสิ้น
หลินหยวนซีถอนหายใจเบาๆ แล้วเอ่ยอย่างจนใจว่า “ข้ารู้ การอ้างว่า
ป่วยเพื่อหนีจากสถานการณ์เลวร้ายเป็นวิธีที่โง่เขลาที่สุด”
เซี่ยหมิงถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก นางกังวลเหลือเกินว่า
คุณหนูจะเอาตัวเองมาทรมานเล่น
ทันใดนั้นหลินหยวนซีก็คิดอะไรบางอย่างได้ นางตบโตะแล้วเอ่ยว่า “หาก
ข้าป่วยที่ใบหน้า ไม่สามารถพบปะผู้คนได้ แบบนี้ก็ไม่แปลกแล้วใช่หรือไม่”
เซี่ยหมิงชะงักไปครู่หนึ่ง “ป่วยที่ใบหน้าหรือเจ้าคะ”
“มีผื่นเม็ดเล็กเม็ดน้อยขึ้นบนใบหน้า นี่ก็เท่ากับว่าป่วยที่ใบหน้าแล้วไม่ใช่
หรือ”
เซี่ยหมิงตกใจเป็นอย่างมาก “คุณหนูอย่าได้ใช้ใบหน้าของตัวเองมา
ล้อเล่นเลยเจ้าค่ะ หากเป็นจริงขึ้นมา จากนี้คุณหนูคงได้แต่หลบซ่อนไม่กล้าพบปะ
ผู้คนไปอีกตลอดชีวิต นี่มันไม่ยิ่งแย่กว่าป่วยอีกหรือเจ้าคะ”
หลินหยวนซีส่ายศีรÉะ นางรู้สึกว่าเซี่ยหมิงช่างไม่มีความรู้กว้างขวาง
เอาเสียเลย “การป่วยมีสองแบบ แบบหนึ่งคือป่วยจริงๆ อีกแบบหนึ่งคือการ
แกล้งป่วย”
แน่นอนว่าเซี่ยหมิงรู้ดี แต่นางไม่เข้าใจ “การมีผื่นเม็ดเล็กเม็ดน้อยขึ้นบน
ใบหน้า สามารถแกล้งเป็นกันได้หรือเจ้าคะ”
“ข้าสามารถท�าให้ตัวเองผิวคล�้าและเหมือนบุรุÉมากขึ้นได้ แน่นอนว่าข้า
ก็สามารถท�าให้มีผื่นเม็ดเล็กเม็ดน้อยขึ้นบนใบหน้าข้าเองได้”
เซี่ยหมิงเคยเห็น ‘ทักÉะการแปลงโฉม’ ของคุณหนูมาก่อน แต่ก็แค่
ครั้งแรกที่เห็นเท่านั้นที่นางไม่คิดว่าเป็นคุณหนู แต่ทว่าหากมีผื่นขึ้น คงแตกต่าง
กันมากทีเดียว
