Page 16 - อ่านฟรี สิเน่หารัชทายาท
P. 16
ÊÔ๋ËÒÃѪ·ÒÂÒ·Ô๋ËÒÃѪ·ÒÂÒ·
Ê
ทว่ากลับเห็นหลิวป๋อน้อมกายลง หลังจากยื่นมือออกไปค่อยๆ จัดการกับ
ชายอาภรณ์ที่ถูกน�้ากระเด็นโดนเสร็จแล้วก็ยืดตัวขึ้นทันที แล้วเดินตรงต่อไปโดยไม่แม้แต่
จะชายตามอง
“องค์รัชทายาท...องค์รัชทายาท!” นางก�านัลน้อยจ้องมองแผ่นหลังของหลิวป๋อ
ที่เดินห่างออกไปอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา มือที่ยังคงอยู่กลางอากาศชะงักค้างแข็งทื่อ
อยู่กับที่
จางถงรีบเร่งเดินตามฝีเท้าของหลิวป๋อไป อีกด้านหนึ่งก็หันไปพูดกับเหล่านาง
ก�านัลที่ก�าลังล้อมวงมุงดูเรื่องสนุกว่า “มองอะไรของพวกเจ้า? ไปท�างานเสีย! องครักษ์ที่
อยู่ทางนั้น ลากนางเด็กนี่ไปลงโทษเสีย!”
ฝูงคนแตกฮือในฉับพลัน เหลือเพียงองครักษ์ผู้หนึ่งที่เดินมายังข้างกายนางก�านัล
น้อยแล้วก็ย่อตัวลง “ขอความช่วยเหลือจากองค์รัชทายาท? เจ้าไม่รู้หรือว่าองค์รัชทายาท
ไม่ได้ยินเสียงแถมยังพูดไม่ได้? ดูท่าทางเจ้าคงจะเพิ่งเข้าวังมาจริงๆ”
“อะไรนะ? องค์รัชทายาทเขา...” ดวงตาของนางก�านัลน้อยเบิกถลนในทันใด
“ถูกต้อง รัชทายาทองค์ปัจจุบันเป็นคนใบ้ตัวจริงเสียงจริง!”
เสด็จแม่
ภายในต�าหนักเจียวซู หลิวป๋อกางแขนออก ท�าความเคารพต่อสตรีที่ก�าลังนั่ง
อยู่ตรงหน้า ริมฝีปากขยับน้อยๆ แต่กลับไม่มีเสียงใดเล็ดออกมา
ปอเออรลุกขึ้นเถิด
สตรีซึ่งเกล้าผมเป็นทรงมวยเมฆาสูงยกมือขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มเกลื่อนใบหน้า
นางประทินโฉมอ่อนๆ มีรูปโฉมละม้ายคล้ายคลึงกับหลิวป๋อ
นิ่งสงบ สุภาพเรียบร้อย ไร้จริตมารยา มิได้งามเฉิดฉันหยาดเยิ้มดั่งดอกโบตั๋น
14
