Page 20 - อ่านฟรี สิเน่หารัชทายาท
P. 20
ÊÔ๋ËÒÃѪ·ÒÂÒ·Ô๋ËÒÃѪ·ÒÂÒ·
Ê
กันว่าเขาเชี่ยวชาญแตกฉานทั้งบุนและบู อีกทั้งยังมีรูปโฉมงดงามอย่างเลิศล�้า ถือได้ว่า
เป็นบุคคลผู้มีชื่อเสียงเกริกก้องในรุ่นก่อน ทว่าบิดาของเขามิได้เป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้
องค์ก่อน ด้วยเหตุนี้จึงได้แต่ใช้ชีวิตเป็นท่านอองน้อยผู้ว่างงานอยู่ที่ชายแดนทางเหนือ
แต่ว่าทองค�าไม่ว่าอย่างไรก็ต้องเปล่งประกาย เนื่องด้วยโชคชะตามาบรรจบ
หลิวยวนซึ่งเมื่อปีนั้นยังเป็นแค่ท่านอองน้อยกับหลิวเป่าบุกทะลวงจากทางเหนือมาจนถึง
เมืองหลวง บุกเบิกรากฐานแห่งราชันของยุคใหม่ สร้างชื่อเสียงเลื่องระบือไว้ในประวัติศาสตร์
ทว่าหนิงอองผู้นี้ตั้งแต่ได้รับแต่งตั้งให้เป็นออง ก็ไม่เคยเหยียบย่างเข้าสู่เมืองหลวง
อีกเลย แม้แต่ในช่วงที่ท่านอองทั้งหลายเข้าเมืองหลวงมาส่งบรรณาการและรายงานการ
ปฏิบัติหน้าที่ ก็ไม่เคยเห็นท่านอองผู้นี้เดินทางมายังเมืองหลวงเลยสักครั้ง
ในใจหลิวป๋อรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึงและเคารพย�าเกรงผู้อาวุโสท่านนี้มาโดย
ตลอด มิใช่เพียงเพราะความยิ่งใหญ่ของเขา แต่ยังเพราะความลึกลับของเขาอีกด้วย
ดังนั้นพอได้รู้ว่าในวันคล้ายวันพระราชสมภพของเสด็จพ่อจะได้พบกับบุคคลในต�านานผู้นี้
ในใจของเขาก็รู้สึกดีใจอยู่นิดๆ
แต่น่าเสียดายที่เสด็จแม่ของเขาไม่ได้รู้สึกเช่นนี้
ปอเออรรูหรือไม่ว่าปีนั้นมีขุนนางใหญ่มากมายที่สนับสนุนใหหนิงอองขึ้นครอง
ราชย หวังอีอวิ๋นขมวดคิ้ว
หลิวป๋อพลันแตกตื่นตกใจ จ้องมองใบหน้าเศร้าสร้อยเป็นกังวลของมารดา
ถึงแมเสด็จพ่อของเจาจะเปนพระโอรสในฮ่องเตองคก่อน แต่คุณงามความชอบ
ในการศึกของหนิงอองและเสน่หของเขา รวมถึงสายโลหิตที่สูงศักดิ์ไม่แพบิดาของเจา เคย
เปนภัยคุกคามต่อตําแหน่งของเสด็จพ่อเจามาแลวครั้งหนึ่ง
ถาเช่นนั้น...เหตุใดสุดทายคนที่ไดขึ้นครองราชยถึงเปนเสด็จพ่อเล่า?
หลิวป๋อไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุอันใดอยู่ๆ เสด็จแม่ถึงได้ย�้าเตือนเรื่องเก่าเมื่อปีนั้น
กับตนเองขึ้นมาในวันนี้ที่เรื่องราวในอดีตได้จบสิ้นไปเนิ่นนานหลายปีแล้ว
หวังอีอวิ๋นผู้นุ่มนวลอ่อนโยนอยู่เป็นนิจเผยรอยยิ้มซึ่งเจือแววเย้ยหยันเล็กน้อย
18
