Page 25 - อ่านฟรี สิเน่หารัชทายาท
P. 25
àª
àªÕ¹àÂÕèÂÕ¹àÂÕèÂ
จ�าได้ว่าเมื่อครั้งกระโน้นตนเองเป็นเพียงเด็กน้อยผู้โง่เขลา เนื่องจากหูหนวกและ
เป็นใบ้จึงมิได้เริ่มเรียนวิชาความรู้เสียที เด็กในวัยเดียวกันคนอื่นๆ ต่างก็เริ่มท่องกาพย์
กลอนง่ายๆ ได้แล้ว แต่ตนเองกลับท�าได้เพียงเรียนตัวอักษรง่ายๆ กับมารดาเท่านั้น
หลิวป๋อตัวน้อยรู้สึกต้อยต�่าและอ่อนไหวมาก ชีวิตวัยเยาว์ในต�าหนักเย็นท�าให้
เขาคอยสังเกตอากัปกิริยาและแววตาของผู้ใหญ่มากเป็นพิเศษ ดังนั้นยามที่คุกเข่าต่อหน้า
เด็กหนุ่มที่อายุมากกว่าเพียงแปดปีผู้นี้เพื่อกราบเขาเป็นอาจารย์ เขาจึงเห็นแววเหยียดหยาม
และดูถูกในดวงตาของเยี่ยจื่อตันได้อย่างชัดเจน
เยี่ยจื่อตันดูแคลนตน หลิวป๋อเองก็ดูแคลนเขาเช่นเดียวกัน
เขาเคยได้ยินพวกแม่นมที่อยู่ข้างกายเสด็จแม่พูดมาตั้งแต่เมื่อก่อน ว่าทั้งต�าหนัก
ในตอนนี้คนที่เป็นภัยคุกคามต่อต�าแหน่งของเสด็จแม่มากที่สุดก็คือพี่สาวของเยี่ยจื่อตัน
เสียนเฟยผู้มีฐานะสูงสุดในบรรดาสนมชั้นเฟยทั้งสี่นามว่าเยี่ยจื่อเหมย
เยี่ยจื่อเหมยผู้นั้นเห็นตนและเสด็จแม่เป็นหนามยอกอก ที่เสนอตัวน้องชายของ
ตนเองให้มาเป็นไท่ฟู่ในองค์รัชทายาท สั่งสอนวิชาความรู้ให้เขาอะไรนั่น ไม่ต้องคิดก็รู้ดี
ว่าครอบครัวของพวกเขามีจุดประสงค์เช่นไร
เยี่ยจื่อตันซึ่งไม่เต็มอกเต็มใจเป็นไท่ฟู่ผู้นั้น เขาก็เคยได้ยินข่าวคราวมาบ้าง
คุณชายจอมเสเพลชื่อเสียงกระฉ่อนในเมืองหลวงมีอยู่ไม่น้อย ทว่าคุณชายใหญ่
เยี่ยเป็นคนที่โดดเด่นที่สุด ชื่อเสียงในการเที่ยวเตร่เมาหย�าเปในย่านโคมเขียวของเขา แม้
กระทั่งในวังหลวงก็ยังเป็นที่เลื่องลือไปทั่ว
บุรุษที่ไม่เป็นโล้เป็นพาย มิหน�าซ�้าไม่ว่าจะมองอย่างไรก็มิใช่พวกเดียวกันเช่นนี้
ท�าให้ในใจของหลิวป๋อตัวน้อยเต็มไปด้วยความรู้สึกต่อต้าน ดูถูก และรังเกียจ...ด้วยเหตุ
ฉะนี้คนพรรค์นั้นจะอบรมสอนสั่งวิชาความรู้ให้ตนเองอย่างตั้งอกตั้งใจได้อย่างไร?
แต่ว่าเรื่องราวกลับมิได้ด�าเนินไปอย่างที่หลิวป๋อคาดการณ์ไว้
จอมเสเพลที่เล่าลือกันว่านอกจากเที่ยวส�ามะเลเทเมาแล้วก็ท�าอะไรไม่เป็นเลย
กลับฝกฝนร�่าเรียนจนมีลายมือที่สวยงาม เขียนบทประพันธ์ได้อย่างยอดเยี่ยม ใช้ค�าว่า
23
