Page 26 - อ่านฟรี สิเน่หารัชทายาท
P. 26
ÊÔ๋ËÒÃѪ·ÒÂÒ·Ô๋ËÒÃѪ·ÒÂÒ·
Ê
ความรู้ความสามารถเต็มท้องมาบรรยายคงจะไม่เกินไปนัก
ไม่เพียงเท่านี้ หลายปีที่ผ่านมาเขามีความรับผิดชอบต่อการเรียนการสอนของ
หลิวป๋อเป็นอย่างยิ่ง ไม่เคยผ่อนปรนกฎเกณฑ์ต่อหลิวป๋อเพราะสถานะที่กระอักกระอ่วน
ใจของตนเองเลยแม้แต่ครั้งเดียว
ยามอยู่ในชั้นเรียน เยี่ยจื่อตันนั้นสามารถเรียกได้ว่าเป็นไท่ฟู่ในองค์รัชทายาทผู้
มีคุณสมบัติเหมาะสมครบถ้วนอย่างสมบูรณ์ ถึงแม้หลิวป๋อจะไม่เต็มใจนัก แต่ก็อดนับถือ
ในความรู้ความสามารถของเขามิได้
เพียงแต่ว่า...
ครั้นได้ยินเสียงฝีเท้าที่ค่อยๆ ดังใกล้เข้ามาจากด้านนอก หลิวป๋อก็แอบถอน
หายใจเบาๆ ไม่รู้เพราะเหตุใดหลายปีมานี้เยี่ยจื่อตันมักจะแสดงท่าทีสนิทสนมชิดเชื้อ
กับตนเองมากขึ้นเรื่อยๆ บางครั้งถึงขนาดสามารถพูดได้ว่าเป็นท่าทีที่เกินกว่าขอบเขต
ที่อาจารย์พึงมีต่อลูกศิษย์ เกินกว่าขอบเขตที่ขุนนางผู้หนึ่งพึงมีต่อฮ่องเต้ในอนาคต
ได้เจอในวันที่มีเรียนตามปกติก็ช่างเถิด แต่ทั้งๆ ที่เป็นช่วงเวลาที่ไม่มีการเรียน
การสอน ท่านไท่ฟู่ผู้นี้ก็มักจะหาข้ออ้างนู่นนี่มาใกล้ชิดเขาอยู่เรื่อย สิ่งนี้ท�าให้หลิวป๋อซึ่งเป็น
คนเย็นชามาตั้งแต่ไหนแต่ไรรู้สึกหงุดหงิดใจไม่วางวาย ไม่รู้จริงๆ ว่าควรจะรับมือเช่นไรดี
ช่วงก่อนหน้านี้เยี่ยจื่อตันกลับบ้านเกิดไปกราบไหว้บรรพบุรุษ การเรียนการสอน
ของเขาก็ได้หยุดมาสิบกว่าวันแล้วเช่นกัน ท�าให้หลิวป๋อได้พักหายใจหายคออย่างเต็มที่
เสียที แต่คิดไม่ถึงว่าเพียงชั่วพริบตาเดียวก็มาถึงวันที่เยี่ยจื่อตันกลับวังแล้ว นี่ท�าให้หลิวป๋อ
ซึ่งช่วงนี้มีเรื่องวุ่นวายใจอยู่เป็นทุนเดิมรู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านเข้าไปใหญ่
บางครั้งหลิวป๋อก็จะคิดว่า ถ้าหากเยี่ยจื่อตันเป็นอย่างที่เขาคิดเมื่อปีนั้นจริงๆ
เป็นเพียงไท่ฟู่แต่ในนาม ไม่ก้าวก่ายการเรียนและชีวิตของตนเอง จะสมใจปรารถนาของ
เขามากกว่านี้หรือไม่?
ยามนี้เงาร่างสีเขียวเข้มสายหนึ่งถูกนางก�านัลเดินพาเข้ามา หลิวป๋อวางผ้าเช็ดหน้า
ลง จัดเสื้อผ้าอาภรณ์ให้เรียบร้อยแล้วเดินไปยังหลังโตะหนังสือ
24
