Page 12 - อ่านฟรี สิเน่หารัชทายาท
P. 12
ÊÔ๋ËÒÃѪ·ÒÂÒ·Ô๋ËÒÃѪ·ÒÂÒ·
Ê
แตกต่างจากองค์รัชทายาทคนที่สุขุมนิ่งเงียบรู้จักควบคุมตัวเองต่อหน้าฮ่องเต้เมื่อครู่นี้
โดยสิ้นเชิง...อันไหนคือโฉมหน้าที่แท้จริงขององค์รัชทายาทกันแน่?
สีหน้าแววตาเช่นนี้คงอยู่เพียงช่วงสั้นๆ แค่พริบตาเดียวเท่านั้น ก่อนที่หลิวป๋อ
จะกลับคืนสู่สีหน้าปกติดังเดิม แล้วแปรเปลี่ยนเป็นสงบเสงี่ยมเชื่อฟัง
ศิษยกล่าววาจาไม่ดี ขอท่านอาจารยโปรดใหอภัย เชิญท่านอาจารยเริ่มการสอน
เถิด
เยี่ยจื่อตันเห็นหลิวป๋อใช้พู่กันลบค�าว่า ‘อาจารย์ชั่ว’ ออกไปเบาๆ แล้วเขียนค�า
ที่สุภาพเรียบร้อยเหมาะสมกับสถานะของตนออกมา ต่อมาก็เงยหน้าขึ้น ระบายรอยยิ้ม
นุ่มนวลให้ตนเอง ราวกับว่าไม่มีอันใดเกิดขึ้นทั้งสิ้น
“แกรก...”
เยี่ยจื่อตันได้ยินเสียงปริแตกเบาๆ และแผ่วอ่อนดังมาจากภายในหัวใจของตนเอง
คนหนุ่มเลือดร้อนอย่างเขาที่เริ่มเที่ยวเตร็ดเตร่ตามย่านอโคจรมาตั้งแต่อายุสิบสี่
กลับหัวใจหวั่นไหวเพราะเด็กน้อยที่ยังไม่เติบโตเป็นผู้ใหญ่คนหนึ่ง!
เมื่อปีนั้นเยี่ยจื่อตันอายุสิบแปด หลิวป๋ออายุสิบขวบ
10
