Page 35 - อ่านฟรี บุพเพบาป 2 (เล่มจบ)

à«‹ÍËÃÙ¤§Ù¤§
à«‹ÍËÃ

‘เกี่ยวสิ!’ เฉิงอินยืนกรานหนักแนน แตวาถอยคําหลังจากนั้นดูเหมือน

จะแทก็ไมแท จะลวงก็ไมลวง ‘ขาเคยมีเวลาเชนนั้น...ในตอนนั้นขาแคคิดวา
สวรรคชางไมยุติธรรมเอาเสียเลย ทั้งที่ขาไมไดทําอันใดผิดแทๆ เหตุใดตอง

ทําแบบนี้กับขาดวย? ตอมาขาตรึกตรองอยูเนิ่นนาน ในที่สุดก็คิดตก...คนเรา

นะ ถาไดมีชีวิตอยูก็ขอแคมี ‘สุข’ เทานั้นแล ไมตองไปสนวาจะตอยตํ่าหรือไม

ตอยตํ่า มั่วหรือไมมั่วโลกีย ขอแคขามีความสุขก็พอ...’

หลังจากนั้นเฉิงอินก็ยังพูดอันใดบางอย่างอีก แต่ว่าอันเซ่าโหยวจ�า
ไม่ได้แล้วจริงๆ

สถานการณ์ในตอนนี้ก็คือ ‘เรียกฟาฟาไม่ขานรับ เรียกดินดินไม่ตอบ

สนอง’ ใช่หรือไม่?
ใช่แล้ว...เฉิงอินพูดถูก เขาเองก็สับสน เขาเองก็งุนงง แท้ที่จริงแล้ว

เขาท�าผิดตรงไหนกันแน่?

สายฝนยิ่งตกก็ยิ่งหนัก ร่างกายของอันเซ่าโหยวสั่นสะท้านท่ามกลาง

สายฝนห่าใหญ่ ในยามที่เขาคิดว่าคราวนี้เขาคงจะเคราะห์ร้ายมากกว่าดีจริงๆ

เป็นแน่ จู่ๆ แสงสว่างอันรางเลือนจุดหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในครรลองจักษุของเขา
ใครมากัน?

“นี่คือ...” คนผู้นั้นกางร่มกระดาษมัน เมื่อเห็นผู้ที่ได้รับบาดเจ็บบนพื้น

ก็ดูเหมือนจะตื่นตกใจเป็นอย่างยิ่ง
อันเซ่าโหยวไม่สนใจความคิดว้าวุ่นในสมองอีก ยามนี้เขามีแต่เงาร่างของ

4 เรียกฟาฟาไม่ขานรับ เรียกดินดินไม่ตอบสนอง หมายความว่า ไม่มีใครช่วย ไม่มีใครสนใจ
33