Page 33 - อ่านฟรี บุพเพบาป 2 (เล่มจบ)
P. 33
à«‹ÍËÃÙ¤§Ù¤§
à«‹ÍËÃ
คุณชายจินเห็นเช่นนั้นก็แสยะยิ้มมุมปาก เมื่อเห็นสีหน้าเจ็บปวดจน
แทบจะบิดเบี้ยวของอันเซ่าโหยว รวมถึงใบหน้าหล่อเหลาที่เสียโฉมไปครึ่งหนึ่ง
ดวงนั้น เขาก็พึงพอใจอย่างถึงขีดสุด
“ฮ่าๆ...ข้าจะดูว่าต่อจากนี้เจ้าจะกล้าหือกับข้าอีกหรือไม่...ฮ่าๆๆ!”
เมื่อเทียบกับเสียงหัวเราะอย่างเหิมเกริมของเขา ลูกสมุนหลายคนที่
ยืนล้อมอยู่กลับรู้สึกสงสารเวทนาอันเซ่าโหยวขึ้นมาเล็กน้อย แต่ก็จนปญญา
ที่พวกเขารับเงินค่าจ้างจากผู้อื่นเพื่อมาท�างานให้ พอเจอสถานการณ์เช่นนี้ก็
ไม่สะดวกใจจะออกหน้าห้ามปราม
เมื่อน�้ามันร้อนๆ ทั้งกระทะถูกเทลงมาจนหมดสิ้น อันเซ่าโหยวก็
หมดสติไปเพราะความเจ็บปวดและอาการบาดเจ็บที่รุนแรงสาหัสเกินไป กลิ่น
ที่แผ่ก�าจายออกมาตอนน�้ามันเดือดพล่านโดนกับผิวมนุษย์ตลบอบอวลไปทั่ว
ภายในตรอก ชวนให้คนรู้สึกสะอิดสะเอียนยิ่ง คุณชายจินไม่ชอบกลิ่นนี้ พอ
เห็นอันเซ่าโหยวสลบไม่ได้สติไปก็อิ่มเอมกับความสุขอุราจากการแก้แค้น
หลังจากหัวเราะฮึๆ อยู่สองสามทีเขาก็พาคนของตัวเองเดินเอ้อระเหยจากไป
ไม่ไปหาเรื่องอันเซ่าโหยวอีก
เหลือไว้เพียงแต่อันเซ่าโหยวที่ได้รับบาดเจ็บหนัก นอนกองอยู่ในตรอก
เพียงล�าพัง สลบไสลไม่ได้สติ
ไม่รู้ผ่านไปเนิ่นนานเท่าใด สายฝนโปรยปรายลงมาจากท้องนภา
อันเซ่าโหยวค่อยๆ ได้สติกลับมาเล็กน้อย แต่ว่าเขายังคงมองเห็นไม่ชัด
ไม่ได้ยินเสียงจากรอบด้าน ทั่วทั้งสรรพางค์กายชาหนึบเพราะความเจ็บปวด
31
