Page 21 - อ่านฟรี บุพเพบาป 2 (เล่มจบ)
P. 21
à«‹ÍËÃÙ¤§Ù¤§
à«‹ÍËÃ
ของเขาอยู่ดี
“อึ้ก!”
จนกระทั่งเห็นก้นกาสุรา อันอี้หรานถึงค่อยรามือพลางหอบหายใจ
แฮกๆ เขาโยนกาสุราทิ้ง ปล่อยตัวอันเซ่าโหยว ส่วนชายฉกรรจ์เหล่านั้นก็ถอย
ออกไปข้างนอกอย่างเชื่อฟงค�าสั่งผู้เป็นนายยิ่ง
“ฮ่า...ฮ่า...”
“แค่กๆ...อึ้ก...แค่ก...”
ภายในห้องเหลือคนเพียงสองคนเท่านั้น เสียงหายใจอันรุนแรงและ
เสียงไอค่อกแค่กไม่หยุดดังแทรกสลับกัน อันอี้หรานมีสีหน้าคลุ้มคลั่ง มุมปาก
ยกยิ้มอย่างแข็งกระด้าง ก่อนจะนั่งลงตรงหน้าอันเซ่าโหยว
ส่วนอันเซ่าโหยวกลับไร้เรี่ยวแรงไปหมดทั้งกายา ไม่รู้เหมือนกันว่า
เป็นเพราะฤทธิ์ของยาหรือไม่ เขาท�าได้เพียงล้มกองกับพื้น มิสามารถออกแรง
ได้แม้แต่เศษเสี้ยว
พักใหญ่ผ่านไปอันอี้หรานก็ค่อยๆ ได้สติกลับคืนมา เขามองเห็น
กาสุราเปล่าที่อยู่ข้างเท้า จากนั้นหันไปมองอันเซ่าโหยวที่ฟุบหมอบอยู่กับพื้น
เขาจึงรู้ว่าตนเองได้ท�ามันลงไปจริงๆ แล้ว!
“ฮ่า...ฮ่าๆ...ข้าท�าส�าเร็จแล้ว...สกุลอันเป็นของข้าแล้ว...เป็นของข้า!”
อันอี้หรานเริ่มพูดพึมพ�ากับตนเอง ราวกับว่าการท�าเช่นนี้จะสามารถสะกดกลั้น
ความหวาดหวั่นต่อการท�าผิดของเขาได้
“แค่ก...”
อันเซ่าโหยวได้ยินไม่ชัดว่าเขาพูดว่าอะไร ยิ่งเวลาผ่านพ้นไปเขาก็รู้สึก
19
