Page 20 - อ่านฟรี บุพเพบาป 2 (เล่มจบ)
P. 20
ºØ¾à¾ºÒ»Ø¾à¾ºÒ» 22
º
ล�าบากเพียงใด ทว่าเขากับอันอี้หรานไม่เหมือนกัน ต�าแหน่งของเขาได้มา
เพราะเฉิงอินยอมยกให้อย่างยินยอมพร้อมใจ แต่ว่าอันอี้หรานกลับเป็นการ
ปล้นชิงต�าแหน่งอย่างแท้จริง!
แม้นการที่เฉิงอินยกต�าแหน่งให้ในทีแรกจะท�าให้อันเซ่าโหยวหวาดระแวง
อยู่ในใจพักหนึ่ง แต่ความไม่สบายใจนั้นถูกความโกรธเกลียดกลบทับไปจน
หมดสิ้น บัดนี้อันอี้หรานกลับแย่งชิงต�าแหน่งไปอย่างโจ่งแจ้ง นี่ก็เป็นการ
ก�าหนดชะตากรรมในภายภาคหน้าของเขาเอาไว้แล้วว่า เขาจะต้องถูกมโนธรรม
อันน้อยนิดที่หลงเหลืออยู่ทรมานไปทั้งชีวิต!
“เจ้าหุบปากเดี๋ยวนี้!”
อันอี้หรานโมโหกลบเกลื่อน จากนั้นประเคนหมัดใส่อันเซ่าโหยวอีก
หลายหมัด แต่ไม่ว่าเขาจะต่อยตีอย่างรุนแรงแค่ไหน ดวงตาเย็นชาที่เจือด้วย
แววเย้ยหยันของอันเซ่าโหยวคู่นั้นกลับไม่ไหวหวั่นเลยแม้แต่น้อย
“น่าชังนัก เจ้าลองจ้องข้าอีกสิ!”
บางทีอาจเป็นเพราะความร้อนตัว อาจเป็นเพราะความหวาดกลัว
อันอี้หรานจึงมีท่าทีตระหนกลนลานอยู่ไม่น้อย ล�าพังแค่หมัดมิสามารถ
เติมเต็มความปรารถนาของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงยกกาสุราที่อยู่อีกด้านขึ้นมา
จับคางของอันเซ่าโหยวเอาไว้ บังคับกรอกสุราลงไปในปาก
“เจ้าไปตายเสีย! ไปตาย! ไปตายเสีย!”
อันเซ่าโหยวถูกพละก�าลังมหาศาลกุมตัวเอาไว้ แม้ว่าจะดิ้นรนขัดขืน
ท�าให้สุราพิษไหลออกมาจากปากไม่น้อย แต่ภายใต้สภาวะที่ไม่มีที่ใดให้
หลบหนี ไม่มีหนทางใดให้ล่าถอย สุราพิษจ�านวนหนึ่งจึงยังคงไหลเข้าไปในคอ
18
