Page 12 - อ่านฟรี บุพเพบาป 2 (เล่มจบ)
P. 12
ºØ¾à¾ºÒ»Ø¾à¾ºÒ» 22
º
สักคน ดังนั้น...”
“เรื่องทายาทสืบสกุลท่านลุงท่านอาทุกท่านไม่ต้องเป็นกังวล”
อันเซ่าโหยวตอบกลับทันที ดวงตาทั้งสองข้างมองไปทางภรรยาในนาม
แววตาอันเย็นชานั้นท�าให้นางหดตัวแอบอยู่หลังอันอี้หรานอย่างห้ามไม่อยู่
การกระท�าอันโจ่งแจ้งเช่นนี้ท�าให้อันเซ่าโหยวพอจะรู้เรื่องราวอันใด
บางอย่างได้ในบัดดล เขาเลิกคิ้วขึ้นเบาๆ มิใช่ว่าไม่พอใจ เพียงแต่รู้สึก
คาดไม่ถึงเท่านั้น!
เมื่ออันเซ่าโหยวกล่าวออกมาเช่นนี้ บรรยากาศก็พลันกระอักกระอ่วน
ขึ้นมาทันใด ทุกคนต่างไม่รู้ว่าควรจะเอ่ยอันใดดี ผู้อาวุโสหลายคนพากันมอง
ไปทางอันอี้หราน พฤติกรรมเช่นนี้ยิ่งท�าให้อันเซ่าโหยวแน่ใจว่าคนต้นคิดเรื่อง
นี้จะต้องเป็นญาติผู้พี่ที่ตนเองไว้ใจเป็นแน่แท้
พอคิดถึงตรงนี้อันเซ่าโหยวก็อดก�าหมัดแน่นมิได้ หัวคิ้วขมวดลึก ใน
ดวงตาฉายแววงุนงงและไม่อยากจะเชื่อ ร่างกายก็ค่อยๆ สั่นเทิ้มเบาๆ ตาม
โทสะที่เพิ่มพูนสูงขึ้น...
ที่ผ่านมาในใจของเขาเห็นอันอี้หรานเป็นสหายที่สนิทที่สุด เป็นญาติ
พี่น้องและผู้ช่วยที่คู่ควรแก่การไว้ใจมากที่สุด แม้ว่าทั้งสองจะเคยอยู่ห่างกัน
แต่เมื่อได้กลับมาพบเจอกันอีกครั้ง เขายังคงเห็นอันอี้หรานเป็นสหายรู้ใจ
มิหน�าซ�้าเมื่อก่อนอันเฉิงอิงยังเคยพูดกับเขาเองว่าอิจฉาญาติผู้พี่ที่เขามักจะ
พูดถึงบ่อยๆ ผู้นั้น จากจุดนี้ก็พอจะเห็นได้ว่าอันเซ่าโหยวให้ความส�าคัญกับ
มิตรไมตรีระหว่างพวกเขาทั้งสองยิ่ง
แต่เมื่อเขาพบว่าจริงๆ แล้วตนเองคิดผิด ญาติพี่น้องที่ได้รับความ
10
