Page 11 - อ่านฟรี บุพเพบาป 2 (เล่มจบ)
P. 11

à«‹ÍËÃÙ¤§Ù¤§
                                                           à«‹ÍËÃ




                   แม้นว่าอันเซ่าโหยวจะมีนิสัยใจคอใสซื่อบริสุทธิ์ แต่อย่างไรก็คลุกคลี

            อยู่ในสนามการค้ามานานหลายป เขาจึงมิได้คาดหวังกับญาติพี่น้องเหล่านี้
            เท่าไรนัก แต่เดิมทีเขาคิดว่าพวกอาๆ ลุงๆ เพียงแต่เกาะกลุ่มรวมตัวกับบิดา

            เท่านั้น หากบิดาสิ้นไป พวกเขาก็น่าจะสงบเสงี่ยมลงบ้าง นึกไม่ถึงว่าพวกเขา

            จะออกลูกไม้ใหม่เร็วเช่นนี้

                   รวมถึง อันอี้หราน...

                   “อี้หราน รวมถึงท่านลุงท่านอาทุกท่าน เรียกข้ามามีธุระอันใดหรือ?”
                   ในระหว่างที่สังเกตมองนั้น สายตาของอันเซ่าโหยวจงใจหยุดลงบน

            ร่างของอันอี้หรานนานกว่าผู้อื่น อันอี้หรานในวันนี้มิได้เป็นญาติผู้พี่ที่เปิดเผย

            ตรงไปตรงมาในวันวานคนนั้นอีกแล้ว ในดวงตาของเขากลับมีความทะเยอทะยาน
            และ...ความปรารถนาเพิ่มขึ้นมาหลายส่วน!

                   ‘ญาติผูพี่ของทาน ขาหมายถึงอันอี้หราน เขาอันตรายยิ่ง ทางที่ดี

            ทานควรอยูหางๆ เขาเอาไวหนอย’

                   ยามนี้ค�าที่เฉิงอินเคยกล่าวเตือนเขาโผล่เข้ามาในหัวใจของเขา

            อันเซ่าโหยวจึงรู้สึกไม่สบายใจเท่าไรนัก
                   หรือว่าที่เฉิงอินกล่าวมาจะเป็นความจริง!?

                   ทีแรกไม่มีผู้ใดเอ่ยตอบค�าถามของเขา แต่หลังจากอันอี้หรานส่งสายตา

            ให้ทุกคนหนึ่งที คนที่อายุมากที่สุดในบรรดาท่านลุงท่านอาเหล่านั้นก็ก้าวออก
            มา เอ่ยกับอันเซ่าโหยวด้วยน�้าเสียงและฐานะของผู้อาวุโส

                   “เซ่าโหยวเอย พวกเรากับบิดาของเจ้าถือว่าเป็นสหายใกล้ชิดกัน เรื่อง

            ที่เขากังวลพวกเราเองก็รู้ดี เจ้าคิดดูสิ...เจ้าก็ใกล้จะสามสิบแล้ว แต่ยังไม่มีบุตร

                                                                       9
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16