Page 10 - อ่านฟรี บุพเพบาป 2 (เล่มจบ)
P. 10
º
ºØ¾à¾ºÒ»Ø¾à¾ºÒ» 22
“...!”
ในขณะที่เขาลังเลอยู่ ทันใดนั้นเสียงของพ่อบ้านก็ดังขึ้นข้างกาย
“มีอันใดรึ?” อันเซ่าโหยวหันหน้ากลับไปถาม
เห็นเพียงแววตาของพ่อบ้านหลุกหลิกไม่อยู่นิ่ง สีหน้าก็ไม่ค่อยสู้ดีนัก
พูดจาตะกุกตะกัก ท่าทางร้อนรนชวนให้คนรู้สึกแปลกใจยิ่ง
“นายน้อย...นะ นายน้อยอี้หราน ชะ เชิญท่านไปหา บอก...บอกว่า...
มีเรื่องส�าคัญจะปรึกษาขอรับ”
วาจาคลุมเครือนี้ท�าให้อันเซ่าโหยวเกิดความหวาดระแวงขึ้นมาเล็กน้อย
จู่ๆ อี้หรานก็เรียกเขาไปปรึกษาหารือเรื่องใดอย่างไม่มีสาเหตุตั้งแต่เช้าตรู่
แบบนี้!?
“...ใครสั่งให้เจ้ามา?” อันเซ่าโหยวรู้สึกแปลกพิกลจึงเปลี่ยนแปลงท่าที
จากที่นุ่มนวลเมื่อครู่นี้มาเป็นขมวดคิ้วมุ่นพลางเอ่ยถาม
“นะ นายน้อยอี้หรานขอรับ...”
ในใจของพ่อบ้านก็รู้สึกขัดแย้งเช่นกัน ทั้งสองคนล้วนแต่เป็นเจ้านาย
ทว่ากลับ...เฮ้อ!
ท่าทางของพ่อบ้านไม่เหมือนกับก�าลังโกหก แต่เหมือนกับมีเรื่องปิดบัง
ยากจะเอื้อนเอ่ยมากกว่า หรือว่าอี้หรานมีเรื่องส�าคัญจริงๆ?
อันเซ่าโหยวเดินมายังเรือนของอันอี้หรานเพียงล�าพังอย่างเชื่อครึ่ง
ไม่เชื่อครึ่งโดยแฝงความสงสัยเอาไว้ในใจ
พอเปิดประตูออก เขาก็ตะลึงงันไปเล็กน้อย ภายในเรือนมีคนอยู่
มากกว่าที่เขาคาดคิดเอาไว้ อันอี้หราน คุณหนูเว่ย รวมถึงอาๆ ลุงๆ เหล่านั้น...
8
