Page 14 - อ่านฟรี บุพเพบาป 1
P. 14
º
ºØ¾à¾ºÒ»Ø¾à¾ºÒ» 11
แต่สีหน้าท่าทางยังคงไม่สดชื่นกระปรี้กระเปร่าเท่าใดนัก
เซวียนชิงกลอกตาอย่างเหนื่อยหน่ายใจ แล้วจึงเอ่ยขึ้น “เถ้าแก่น้อย
ซื้อของที่เจ้าต้องการมาด้วย เจ้า...”
เขายังเอ่ยวาจาไม่ทันจบก็เห็นเพียงเฉิงอินซึ่งเมื่อครู่ท่าทางหมดเรี่ยว
หมดแรงจวนจะตายอยู่รอมร่อผุดลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็วราวกับถูกอสนีบาต
จู่โจม ก่อนจะวิ่งออกไปด้วยหน้าตาสดชื่นแจ่มใส
“เถ้าแก่น้อย ข้ารักท่าน รีบเอาสุราเก้าวสันต์มาให้ข้าเร็วๆ เข้า!”
“.....”
ภาพเหตุการณ์นี้ช่างชวนให้คนขบขันโดยแท้ บุรุษซึ่งรับหน้าที่เดินมา
ปลุกเขาอดส่ายศีรษะยิ้มๆ มิได้ เซวียนชิงหมุนกายเดินออกไปนอกประตู ตาม
เฉิงอินลงไปที่ชั้นล่าง
เมื่อเขามาถึงชั้นล่าง นายบ�าเรอเกือบทุกคนในร้านแห่งนี้ต่างก็มา
กระจุกตัวอยู่ในห้องโถงใหญ่ทั้งหมด ภายในห้องโถงใหญ่วันนี้ไม่มีลูกค้า ทว่า
ผู้คนที่เหล่านายบ�าเรอห้อมล้อมอยู่กลับเป็นคนงามสองคน คนหนึ่งในมือถือ
กระดาษและพู่กันพลางขานชื่อ ส่วนอีกคนรับหน้าที่ส่งมอบสิ่งของ ตอนนี้
พวกเขาก�าลัง...แบ่งของโจรกันอยู่!
“ขนมแผ่นหิมะ จากอ�าเภอชิงสุ่ย ของใคร?” เย่าหลิงคนงามหมายเลข
2
หนึ่ง หรือก็คือเถ้าแก่ของร้านนี้เอ่ยตะโกนไปทางทุกคน
“ของข้า!” ที่รอบนอกของวงล้อมมีคนยกมือขึ้นขานตอบ
2 ขนมแผ่นหิมะ ท�าจากแปงข้าวเหนียว มีลักษณะเป็นแผ่นบางๆ สีขาว
12
