Page 40 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม

โฉมงำมปรมำจำรย์เครื่องหอมมปรมำจำรย์เครื่องหอม
38 โฉมงำ

ครั้นได้ยินดังนั้นหลี่รุ่ยหลินกับเยี่ยหงเหรินต่างก็พ่นลมหายใจออกมา
เฮือกใหญ่ เหล่าราษ®รที่ห้อมล้อมมุงดูอยู่ก็มีไม่น้อยที่พ่นลมหายใจพรืดใหญ่
ตาม ต้องบอกว่าการมีรูปโฉมงดงามก็มีข้อดีเช่นกัน ท�าให้คนเชื่อถือได้โดยง่าย

ทว่านี่ไม่ใช่ค�าตอบที่นายอ�าเÀอตู้ต้องการได้ยิน เขาขมวดคิ้วมุ่น “แม่นาง
ไม่ต้องพะวงเรื่อง°านะขุนนางของสองคนนี้ไปหรอก เจ้าแค่พูดความจริงออกมา
ก็พอ”
“ที่ผู้น้อยพูดมาเป็นความจริงเจ้าค่ะ” นางเน้นย�้า

ความไม่พอใจฉายวาบผ่านในดวงตาของนายอ�าเÀอตู้ เขาเผลอหลุดปาก
เอ่ยซักไซ้ว่า “ตอนที่สาวใช้ของเจ้ามาแจ้งความ นางบอกว่าชายชุดด�าปิดหน้า
ปิดตาเอาไว้มิใช่หรือ เจ้าเองก็ไม่ได้เห็นหน้าตาชัดๆ แล้วจะแน่ใจได้อย่างไรว่า

มิใช่เขา?”
“ในเมื่อใต้เท้าทราบว่าคนที่บุกเข้ามาในห้องข้าเป็นชายชุดด�าปิดหน้า
ปิดตา ซ�้าข้าก็มิได้เห็นใบหน้าของคนร้าย แล้วไยต้องให้ผู้น้อยชี้ตัวคนร้าย

ด้วยเล่า? ในเมื่อท่านเป็นใต้เท้าชิงเทียน ก็ยิ่งไม่อาจใส่ความผู้อื่น นอกจากนั้น
คนเหล่านี้ก็ยังดูร้อนตัวและหวาดกลัว เป็นเพราะถูกบังคับให้ใส่ร้ายใต้เท้า
ผู้บัญชาการหรือไม่” นางย้อนถามอย่างมีไหวพริบ

ครั้นพูดออกไปใต้เท้าตู้ก็นึกเสียใจÀายหลัง พอมองดูราษ®รหลายคน
ที่คุกเข่าอยู่หน้าศาลด้วยสีหน้าซีดเผือดราวกับคนตาย เขาก็พลันหน้าด�า
คล�้าเครียด เขาหันไปมองเจ้าหน้าที่ที่เขาเรียกมาก�าชับบางอย่างเอาไว้ก่อน
หน้านี้ซึ่งยืนอยู่อีกด้านอย่างเกรี้ยวโกรธ ทว่าเจ้าหน้าที่ผู้นั้นกลับมีสีหน้าอับจน

ปัญญา
เขาได้ถ่ายทอดวาจาของใต้เท้าให้แม่นางผู้นั้นฟังแล้ว บอกว่าพยาน

หลัก°านมีครบถ้วนแล้ว แต่ว่าคนร้ายออกอุบายดึงดันจะให้นางออกหน้าชี้ตัว
ให้ได้ ดังนั้นขอให้นางให้ความร่วมมือกับใต้เท้าในการจับตัวโจรราคะมาลงโทษ
ตามก®หมาย แต่ไหนเลยจะรู้ว่านางกลับไม่ท�าตาม?
ยามนี้ใต้เท้าตู้ยากจะลงจากหลังเสือเสียแล้ว เขาจ้องมองหนีฟางเฟยที่

อยู่ด้านล่างอย่างโกรธแค้น เบื้องหลังนางมีต้าจ่างกงจู่คอยสนับสนุน แสดงว่า