Page 36 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม
P. 36

โฉมงำมปรมำจำรย์เครื่องหอมมปรมำจำรย์เครื่องหอม
          34 โฉมงำ

          มวลบุปผา บนเส้นผมสีด�าขลับปักด้วยปิ›นมุก นอกจากนี้แล้วก็ไม่มีเครื่องประดับ
          อื่นใดอีก ท�าให้นางดูบริสุทธิ์สูงส่งยิ่ง พอปราก¯ตัวก็ท�าให้สายตาของทุกคน
          พร่าลายได้ในทันที ต่อมานางมองไปทางหลี่รุ่ยหลินซึ่งยืนอยู่ในศาลเช่นเดียวกัน

          ครู่หนึ่ง ชายหญิงคู่นี้ดูงดงามราวกับบริวารของพระโพธิสัตว์กวนอิมไม่มีผิดเพี้ยน
                เยี่ยหงเหรินก็คิดไม่ถึงเช่นกันว่าเจ้าทุกข์จะงดงามเลอโฉมถึงเพียงนี้
          แต่นี่ก็ไม่ท�าให้ความเชื่อมั่นที่เขามีต่อหลี่รุ่ยหลินสั่นคลอนเลยแม้แต่น้อย
          หลี่รุ่ยหลินเป็นที่เลื่องชื่อว่าไม่สนใจในอิสตรี เขานับว่าป¯ิบัติต่อสตรีอย่างสุÀาพ

          และมีมารยาท แต่ว่าความรักระหว่างชายหญิงนะหรือ เขาไม่เคยรู้หรอกว่านั่น
          คือสิ่งใด
                หลี่รุ่ยหลินเคยพบเจอหญิงงามมากมายหลากหลายรูปแบบที่เมืองหลวง

          มาแล้วจึงมิได้ตื่นตะลึงเท่าใดนัก เพียงแค่รู้สึกว่าสตรีที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้แววตา
          ฉลาดเฉลียว ใจกล้าไม่เบา แต่ถ้าหากกล้าใส่ร้ายเขาเหมือนกับนายอ�าเÀอตู้
          ละก็ เขาจะไม่ปล่อยนางไปเพียงเพราะนางเป็นสตรีอย่างแน่นอน

                ในขณะที่เขาลอบสังเกตนางอยู่นั้น หนีฟางเฟยก็จ้องมองเขาแน่วนิ่ง
          เช่นเดียวกัน นางเห็นเขาแววตาซื่อตรง ไม่มีหลบตาไปมาเลยแม้แต่น้อย จึงพอ
          จะมีความคิดอยู่ในใจบ้างแล้ว

                สายตาของนางเบนไปยังนายอ�าเÀอซึ่งสวมหมวกขุนนาง ใส่ชุดสีคราม
          นั่งอยู่บนบัลลังก์ในศาล เขามีรูปลักษณ์ธรรมดาสามัญ ท่าทางยามหรี่ตามองให้
          ความรู้สึกว่าไม่น่าจะใช่คนดีมีคุณธรรม พอนึกถึงค�าพูดที่เจ้าหน้าที่ทางการก�าชับ
          นางขึ้นมา ก็ยิ่งมั่นใจในความคิดนี้มากขึ้น

                ต่อจากนั้นสายตาของนางเบนไปยังบุรุษวัยกลางคนใบหน้าเหลี่ยมหูโต
          มีผมขาวขึ้นแซมที่จอนทั้งสองข้าง ซึ่งนั่งฟังการตัดสินอยู่ด้านล่าง เขาสวมชุด

          คลุมผ้าแพรต่วนราคาแพง สายตาเจ้าเล่ห์คมปลาบ ซ�้ายังมองมาที่นางด้วย
          แววตาแทะโลม ดูก็รู้ทันทีว่ามิใช่คนดีเท่าไรนัก
                นอกจากนั้นยังมีชายหนุ่มชุดเขียวที่ท่าทางดุดันอีกคนหนึ่งก�าลังยืนกอดอก
          จ้องมองนางเขม็ง

                หลังจากลอบสังเกตทีละคนๆ แล้ว นางก็ค�านับนายอ�าเÀอตู้ “ผู้น้อย
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41