Page 39 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม
P. 39
หยำงกวงฉิงจื่อ
หยำงกวงฉิงจื่อ 37
สีหน้าของเยี่ยหงเหรินแปรเปลี่ยนเป็นย�่าแย่ ถ้าหากมาถึงตรงนี้เขายัง
ฟังปัญหาที่แอบซ่อนอยู่เบื้องหลังไม่ออก เขาก็เป็นคนปัญญาอ่อนแล้ว!
เยี่ยหงเหรินไม่สนใจศาลอันใดอีกต่อไป เขารีบเดินไปอยู่ข้างกาย
หลี่รุ่ยหลินอย่างร้อนใจ เอ่ยด้วยสุ้มเสียงที่มีแต่อีกฝ่ายเท่านั้นที่ได้ยิน “เจ้า
สองคนนี้ตั้งใจจะใช้งานหลวงแก้แค้นส่วนตัวชัดๆ แต่ว่าทั้งนอกทั้งในมีคนพูด
ซุบซิบนินทามากมาย เจ้าจะแก้ตัวให้พ้นผิดได้อย่างไร ข้าว่าพวกเราเตรียมพร้อม
ฝ่าวงล้อมออกไปให้ได้ทุกเมื่อเถิด” พูดจบเขาก็หันกลับไปถลึงตาใส่หนีฟางเฟย
เอ่ยอย่างเหี้ยมเกรียมว่า “แม่นางผู้นี้ เจ้าจะต้องเปิดตาดูให้ชัดเจน ถ้าหากเจ้า
กล้าชี้ตัวมั่วซั่วละก็ บิดาจะสับเจ้าเป็นชิ้นๆ แน่”
หนีฟางเฟยมองดูบุรุษชุดเขียวซึ่งมีท่าทีไม่เป็นมิตรตรงหน้า ในใจก็พลัน
เข้าใจเรื่องราวขึ้นมา เมื่อครู่ตอนมาถึงศาลก็เห็นเขาจ้องมองมาที่ตนเอง
อย่างดุดันโหดเหี้ยม กอปรกับรูปร่างสูงใหญ่ รูปโฉมหยาบกระด้าง ช่างชวนให้
คนประหวั่นพรั่นพรึงยิ่ง ดูแล้วน่าจะเป็นสหายของท่านผู้บัญชาการผู้นี้ ความ
ห่วงใยในดวงตาของเขาปราก¯เด่นชัด สายตายามมองมาที่นางก็แทรกเจือด้วย
เพลิงโทสะเช่นเดียวกัน
“หากท่านกล้าพูดจากับคุณหนูของข้าเช่นนี้อีก ข้าจะตัดลิ้นท่านก่อนแน่!”
เยี่ยหงเหรินเพิ่งจะกะพริบตา เด็กสาวหน้าตางามหมดจดผู้หนึ่งก็มา
ยืนบังอยู่ตรงหน้าหนีฟางเฟย ซ�้ายังจ้องมองมาที่เขาอย่างเยียบเย็น
ชีวิตนี้เยี่ยหงเหรินไม่เคยโดนใครพูดจาโอหังวางโตใส่เช่นนี้มาก่อน ทั้ง
ยังเป็นเพียงเด็กสาวตัวเล็กๆ ผู้หนึ่งอีกด้วย จึงนิ่งอึ้งไปในทันใด
นายอ�าเÀอตู้สั่งให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องถอยไปอยู่อีกด้านด้วยความหงุดหงิด
ร�าคาญ แต่เยี่ยหงเหรินกลับไม่ขยับเขยื้อน ไห่ถังก็ไม่ล่าถอยเช่นเดียวกัน สุดท้าย
ต้องให้หนีฟางเฟยเอ่ยสั่งไห่ถัง นางถึงได้ยอมถอยออกไป หลี่รุ่ยหลินก็ส่ง
สายตาให้เยี่ยหงเหรินเช่นเดียวกัน เขาจึงยอมไปยืนอยู่อีกด้านอย่างกระฟัดกระเฟียด
หนีฟางเฟยเองก็สังเกตเห็นถึงสายตาของหลี่รุ่ยหลินที่มองมาทางนาง
แต่ว่านางหาได้สนใจไม่ ยังคงแหงนหน้าจ้องมองนายอ�าเÀอแน่วนิ่ง “ใต้เท้า
ผู้น้อยแน่ใจว่าคนร้ายมิใช่ใต้เท้าผู้นี้เจ้าค่ะ”
