Page 26 - อ่านฟรี รักเมื่อวันวาน
P. 26
่
รักเมือวันวาน
เจ้าสุวะมันอ้อนเก่งก็ไม่รู้
“ว่าแต่มายะจังจะหาเงินมากมายขนาดนั้นไปท�าอะไร?”
สุวะถามโดยไม่ปดบังความขุ่นเคือง
“ก็หลายๆ อย่าง นายก็มีของที่อยากได้เหมือนกันใช่ไหมล่ะ”
“มีสิ เสื้อผ้าเอย รองเท้าเอย ไหนจะอัลบั้มของวงดนตรีที่ชอบ เกมใหม่ก็อยากได้
เวลาไปคาราโอเกะ กินข้าว หรือเที่ยวเล่นกับใครก็ต้องใช้เงิน ค่าโรงแรมก็จ�าเป็นด้วย”
ค�าสุดท้ายนั้นท�าเอาความรู้สึกของทาคาระวูบไหว
“ช่วยไม่ได้ ฉันจะฆ่าเวลาที่บ้านทาคาระจนกว่ามายะจังจะเลิกงานก็แล้วกัน”
สุวะถอนหายใจยอมแพ้
“วันนี้ฉันมีเรียนกวดวิชา”
“เอาน่า เดี๋ยวฉันเข้าไปเองก็ได้”
สุวะตอบง่ายๆ
“งั้นก็เจอกันที่บ้านทาคาระนะ มายะจัง”
“ทาคาระ ถ้าไม่ได้ต้องพูดให้ชัดเจนไปเลยนะว่าไม่ได้”
รุ่นพี่มายะจังมองมาคล้ายกับจะถาม ทาคาระพยักหน้าตอบว่าได้สิ สุวะไม่อยาก
กลับบ้านตัวเอง ส่วนบ้านรุ่นพี่มายะจังก็มีน้องสาวกับน้องชายที่ยังเล็ก แถมเด็กมัธยม
ปลายอย่างพวกเขาก็ไม่ได้มีเงินมากมายพอให้เดตกันข้างนอกได้ทุกวัน สุดท้ายทั้งสองจึง
ใช้เรือนแยกของทาคาระเป็นสถานที่เดตอยู่เนืองๆ
ปกติแล้วทาคาระไม่มีทางยอมให้คู่รักมาใช้ห้องในขณะที่ตนไม่อยู่โดยเด็ดขาด
แต่ทั้งสองใช่ว่าจะท�าอะไรต่อมิอะไรกันในนั้น อย่างมากก็แค่เล่นเกมหรือฟังเพลงเท่านั้น
ทาคาระจึงยอมอนุญาต
นอกจากนั้นทาคาระยังรู้สึกดีใจที่รุ่นพี่มายะจังขอบคุณเขาด้วยเรื่องนั้น ถึงจะ
รู้สึกผิดอยู่บ้างที่แอบเผลอใจไปกับแฟนของเพื่อน แต่เขาก็พยายามอ้างกับตัวเองว่าไม่ได้
แอบรักข้างเดียวเป็นจริงเป็นจังเสียหน่อย
“หวา ลมแรงเป็นบ้า”
สายลมพัดผ่านดาดฟาที่ไร้สิ่งก�าบัง
รุ่นพี่มายะจังหลับตาขมวดคิ้ว เส้นผมด้านหน้าพันเข้ากับขนตายาวจนทาคาระ
24
