Page 24 - อ่านฟรี รักเมื่อวันวาน
P. 24
่
รักเมือวันวาน
เรียงตัวอยู่บนติ่งหูบอบบาง กระดูกไหปลาร้าที่โผล่พ้นปกเสื้อซึ่งปลดกระดุมออกสองเม็ด
...สวยเหลือเกิน
ความลับเล็กๆ ที่ไม่อาจบอกใครก่อตัวขึ้นภายในใจ
เสียงออดหมดคาบที่สี่ดังขึ้น ทาคาระรีบรุดออกจากห้องเรียนที่เต็มไปด้วยเสียง
อื้ออึง ถือข้าวกล่องสองชั้นที่บรรจุข้าวและกับจนแน่นเอี้ยดขึ้นบันได เมื่อเปดประตูออก
ไปยังดาดฟา สายลมก็พัดวูบเข้าใส่จนหลับตาปีแวบหนึ่ง
“โอ้ ข้าวกล่องมาแล้วเรอะ”
เสียงของรุ่นพี่มายะจังดังมาจากเหนือศีรษะ พอหมุนตัวแหงนมองก็เห็นเจ้าตัว
นั่งเอนหลังพิงรั้วกั้นแท็งก์น�้าที่ตั้งอยู่บนหลังคาบันไดพลางแกว่งขาไปมา แสงแดดอัน
เจิดจ้าของเดือนพฤษภาคมสาดส่องเรือนผมของรุ่นพี่ที่พลิ้วตามลมจนเป็นประกายสีทอง
“ผมมีค่าเท่ากับข้าวกล่อง?”
“ไม่ใช่เรอะ?”
รุ่นพี่มายะจังหัวเราะก่อนปีนบันไดลิงลงมาด้วยท่าทางคุ้นเคย มือของเขาถือถุง
ร้านสะดวกซื้อบรรจุนิตยสารการ์ตูน สงสัยคงโดดเรียนคาบสี่ เขาส่งถุงให้ทาคาระแล้วคว้า
ข้าวกล่องไปแทน จากนั้นจึงนั่งลงริมรั้วแล้วแกะห่อข้าวกล่องเหมือนทุกที
“โอะ คาราอาเกะ”
ลักกี้ เขาพึมพ�าก่อนใช้มือหยิบขึ้นมากินอย่างรวดเร็ว ระหว่างนั้นประตูดาดฟา
ก็เปดออก คราวนี้คนที่ปรากฏตัวคือสุวะ “ข้าวกล่องวันนี้มีอะไร?” สุวะถาม “คาราอาเกะ
อร่อยเหาะเลยล่ะ” รุ่นพี่มายะจังชิงตอบก่อนทาคาระ สุวะนั่งลง ช่วงเวลากินข้าวกล่องจึง
เริ่มขึ้น
“วันนี้แม่ทาคาระตั้งใจเป็นพิเศษแฮะ ข้าวเป็นข้าวปันห่อเนื้อด้วย”
รุ่นพี่มายะจังท�าตาเป็นประกายเมื่อเปดกล่องบรรจุข้าว
“กับข้าวหลักเป็นไก่ทอด รู้สึกเนื้อเยอะอย่างไรไม่รู้แฮะ”
สุวะกัดข้าวปันห่อเนื้อ ส่วนทาคาระก็พึมพ�าขึ้นว่า “อะ”
“วันนี้วันที่ยี่สิบเก้าพฤษภา”
วันแห่งเนื้อ นี่เอง ทั้งสามเว้นช่วงครู่หนึ่งก่อนหัวเราะออกมา จากนั้นจึงช่วยกัน
1
22
