Page 11 - อ่านฟรี รักเมื่อวันวาน
P. 11
ต้นซากุระเรียงรายเป็นแนวยาวทันทีที่ก้าวพ้นประตูโรงเรียน ขณะที่ก้าวเดิน
ท่ามกลางกลีบดอกไม้ที่ร่วงหล่นลงมาอย่างไร้กฎเกณฑ์ จู่ๆ ภาพในสายตาก็พร่ามัวเป็น
สีขาวไปครึ่งหนึ่ง ทาคาระ โชทาโร่จึงกะพริบตาปริบๆ
กลีบซากุระกลีบหนึ่งติดอยู่กับเส้นผมด้านหน้า เขาหยุดยืนเพื่อปัดมันออกไป
ทัศนวิสัยพลันกลับมาปลอดโปร่ง ค�าว่า ‘โช’ ซึ่งเป็นตัวอักษรตัวแรกในชื่อของทาคาระ
มาจาก ‘โช’ ในค�าว่า ‘ซุยโชไท’ ซึ่งแปลว่าเลนส์แก้วตา เขาเติบโตมาโดยมีพ่อแม่พร�่าสอน
มาตั้งแต่เยาว์วัยว่า จงให้ความส�าคัญกับดวงตา มิฉะนั้นในอนาคตจะสั่งสอนคนไข้ไม่ได้
บ้านของทาคาระเป็นคลินิกจักษุเก่าแก่ที่ด�าเนินการมาตั้งแต่รุ่นปู ปัจจุบันพ่อ
ของเขาเป็นผู้สืบทอดหลังจากปูสิ้นใจ ชื่อโชทาโร่ที่ล้าสมัยนี้ก็ตั้งโดยปูนั่นเอง
“เฮ้ ทาคาระ”
เมื่อหันไปก็เห็นสุวะ นาโอมิขี่จักรยานอยู่อีกฟากหนึ่งของกลีบซากุระที่ปลิดปลิว
ราวหิมะ แม่ของทั้งสองเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ทาคาระกับสุวะจึงถือเป็นญาติห่างๆ สุวะเร่ง
สปีดหลบหลีกบรรดานักเรียนที่ก�าลังกลับบ้านอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะเหยียบเบรก
กะทันหันแล้วหยุดลงตรงหน้าทาคาระ
“ฉันยืมเกมมาใหม่ ขอไปบ้านนายได้รึเปล่า”
“ได้ แต่ฉันอยากแวะร้านหนังสือก่อน”
“ขึ้นมาซ้อนท้ายสิ”
“จะยอมปล่อยฉันลงหน้าสถานีใช่ไหม”
9
