Page 41 - อ่านฟรี เหมันต์หวนรัก
P. 41
ฉู่เฉียว
ว่า “หากท่านอ๋องไม่ตกลง หลังจากท่านใช้ข้าสนองกามารมณ์ของท่านอ๋องในครั้งนี้
เสร็จสิ้นแล้วก็ขอให้ส่งข้ากับจื่อหวาออกไปจากเมืองนี้ เพื่อเลี่ยงการสืบคดีไม่ให้
เชื่อมโยงมาถึงตัวท่านอ๋องได้”
โจวเหยี่ยนหัวเราะเหอะๆ “ใต้เท้าซ่งวางแผนการเอาไว้ดีจริง”
ซ่งหว่านซานก้มหน้าเอ่ยเสียงเบา “ก็ไม่เทียบเท่าท่านอ๋องหรอก”
โจวเหยี่ยนมองซ่งหว่านซานอยู่นิ่งๆ เช่นนั้นเนิ่นนานจึงผละออกแล้วกลับไป
พิงขอบสระ ซ่งหว่านซานถอนหายใจออกมาเบาๆ หลับตารอผลที่จะเกิดขึ้น
ครู่เดียวโจวเหยี่ยนก็เอ่ย “เช่นนั้นครั้งนี้ใต้เท้าซ่งต้องตอบแทนข้าให้ดี
มิเช่นนั้นต่อไปเกรงว่าจะไม่มีโอกาสแล้ว”
ซ่งหว่านซานพลันลืมตา มองโจวเหยี่ยนอย่างนิ่งงัน จากนั้นก็หัวเราะคล้าย
ประชดประชัน “ที่แท้ข้าคิดมากเกินไป เช่นนั้นก็ให้เป็นตามที่ท่านอ๋องกล่าวเถิด”
โจวเหยี่ยนยิ้ม หยิบกล่องไม้บนชั้นวางมาส่งให้ซ่งหว่านซาน “ข้าเหนื่อย
แล้ว ใต้เท้าซ่งลงมือเองเถิด”
ซ่งหว่านซานเห็นกล่องไม้นั้นก็หน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย เขาเงียบไปนานและ
ไม่ได้รับไป กระทั่งโจวเหยี่ยนเริ่มรู้สึกอดรนทนไม่ไหวขึ้นมาเล็กน้อย เขาจึงรับกล่องนั้น
ไปด้วยมืออันสั่นเทา ว่ากันถึงที่สุดแล้วเขาก็ยังไม่ยินยอม จะเตือนตนเองอย่างไร
ก็ยังไม่ยอมท�าเรื่องเช่นนี้
ซ่งหว่านซานมองกล่องไม้นั้นอยู่นาน จู่ๆ ก็เอ่ย “ข้าจะไปท�าข้างนอก”
โจวเหยี่ยนหลับตาเม้มปากโดยไม่ได้พูดอะไร
39
