Page 46 - อ่านฟรี ตำรับรักชายากระทะเหล็ก
P. 46
44 ต�ำรับรักชำยำกระทะเหล็ก
เหมือนเขาเป็นลูกชายอีกคน ทุกครั้งที่จินถงซู่ร้องจะไปที่ไหน อีกฝ่ายจะอุ้มจินถงซู่
ไปก่อนแล้วกลับมาอุ้มเขาไปด้วย ทว่าเช้านี้จินถงซู่ตื่นขึ้นมาก็ร้องจะไปขอแตงกวา
แผ่นที่ห้องครัวกิน จึงท�าให้ตอนนี้เขานั่งอยู่ถัดจากจินถงซู่อีกแล้ว
“เป็นอย่างไร” แม้จินถงหรุ่ยจะถามแบบนั้น แต่ในใจก็คาดการณ์ไว้อยู่แล้ว
จินถงซู่กินแตงกวาหนึ่งชิ้นหมดแล้ว น�้าลายก็ใกล้จะไหลย้อยมาถึงพื้น
สายตาส�ารวจไปทางไหนั้นนิ่ง “พี่ใหญ่ นี่คือแตงกวาที่ท่านดองเมื่อวานนี้หรือ
อร่อย! อร่อยเหลือเกิน! ทั้งเปรี้ยวทั้งหวาน กรอบสดชื่นท�าให้รู้สึกสบายไปทั้งตัว
คิดไม่ถึงว่าแตงกวาจะอร่อยขนาดนี้ นับว่าข้าได้เปิดหูเปิดตาแล้ว”
เริ่นหรงเจินไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง คิดในใจว่าเด็กนี่อยู่ในชนบทนี้จะเคย
เปิดหูเปิดตาอะไรกันเล่า ถ้าให้ตัดสิน น่าจะให้เขาเป็นคนตัดสินต่างหาก ถ้าให้
เขาบอก แตงกวาดองนี้คล้ายกับที่พี่สะใภ้ของเขาท�า กระทั่งยังเรียกได้ว่าหน้าตา
เหมือนกันราวกับแกะด้วย
น่าแปลกนัก พี่สะใภ้เขาเป็นแม่ครัวอันดับหนึ่งของเมืองหลวง ฝีมือของ
เด็กสาวบ้านนอกท�าไมจึงเทียบชั้นพี่สะใภ้ของเขาได้ ถ้าหากพูดถึงฝีมือท�าครัว
ทั้งเมืองหลวงนี้หากพี่สะใภ้ของเขาเป็นอันดับสอง ก็คงไม่มีใครกล้าเป็นอันดับ
หนึ่ง ทว่าเด็กสาวตรงหน้าเขาคนนี้กลับมีความสามารถที่จะเป็นอันดับหนึ่งนั้น
หรือว่าในโลกนี้จะมีการเรียนวิชาจากในฝันจริง? แต่เซียวหรานนั้นไม่ใช่
เทพเซียนจริงๆ เป็นแค่ตัวละครที่สร้างขึ้นมาเท่านั้น แล้วจะเข้าไปสอนท�าครัว
ในฝันของจินถงหรุ่ยได้อย่างไร
สรุปแล้วไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไร ก็ล้วนไม่สมเหตุสมผลเลยสักทาง
“แตงกวาแผ่นนี่อร่อยจริงๆ” จินต้าซิ่วกินพลางพยักหน้า เอ่ยเสียงนุ่ม
“เตี๋ยนเตี่ยน เจ้าคิดจะขายแตงกวาแผ่นหรือ ใช้ได้จริงๆ”
“พ่อเจ้าพูดถูก” เฟิ่งเหลียนเหนียงชมไม่ขาดปากเช่นกัน พร้อมหยิบ
แตงกวาแผ่นแล้วแผ่นเล่า “คิดไม่ถึงว่ารสเปรี้ยวและรสหวานพอมาอยู่ด้วยกัน
แล้วจะอร่อยแบบนี้”
จินถงหรุ่ยคลี่ยิ้มหวาน “ไม่ใช่หรอกเจ้าค่ะ ท่านพ่อ ท่านแม่ นี่เป็นแค่
เครื่องเคียงเท่านั้น”
