Page 49 - อ่านฟรี ตำรับรักชายากระทะเหล็ก
P. 49
เจี่ยนอิง 47
เธอเห็นทุกคนหน้าตาเหลอหลา เหมือนกับไม่เคยได้ยินชื่อขงจื่อมาก่อน
จริงๆ ถ้าหาก ‘หลุนอวี่’ ถือก�าเนิดบนโลกแล้ว แม้จะไม่เคยอ่านหนังสือ แต่ก็
ไม่มีทางที่จะไม่รู้จักบุคคลผู้ยิ่งใหญ่อย่างขงจื่อหรอกมั้ง?
นี่เธอ...คือปลาหมอที่ตายเพราะปากจริงๆ เหรอเนี่ย! คุยเรื่องวรรณกรรม
คลาสสิกอะไรล่ะเนี่ย แล้วตอนนี้ก็เกิดหายนะแล้วไง!
เธอยิ้มทื่อๆ ดันทุรังพูดต่อ “นี่คือสิ่งที่อาจารย์ของข้าพูดไว้ ความหมาย
ก็คือ มีคนที่ชื่อขงจื่อพูดไว้ว่า หากอยากท�างานให้ออกมาดี จะต้องมีเครื่องมือที่
คุณภาพดีเยี่ยม”
คนตระกูลจินหน้าตาผ่อนคลายพร้อมกัน ขณะเดียวกันก็เจ้ามองข้า ข้า
มองเจ้าพูดเล่นว่า “ที่แท้เป็นเทพเต่าท่านพูดเอาไว้นี่เอง!”
เริ่นหรงเจินอยากให้ตัวเองอ้าปากพูดได้ตอนนี้ใจแทบขาด
เขาเคยได้ยินค�าพูดประโยคนี้ เขาเคยได้ยินคนที่ชื่อขงจื่อ
แต่ไม่มีทางเป็นค�าพูดที่เทพเต่าบ้าบออะไรนั่นพูดแน่นอน
เขาขึงตาใส่จินถงหรุ่ย เลิกคิ้วนิดๆ เด็กสาวคนนี้มีที่มาที่ไปอย่างไรกัน
แน่?
จินถงหรุ่ยเห็นว่าโป้ปดได้อย่างราบรื่นก็ถอนหายใจโล่งอก ทุกคนในบ้าน
เชื่อกันหมด มีเพียงคนหน้าตึงจองหองนั่นคนเดียวที่ไม่เชื่อ ท�าให้เธอเห็นแล้ว
รู้สึกหงุดหงิด
เธอเป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตเขา ตอนนี้ยังให้ที่กินที่อยู่อาศัย เขาคิดจะ
เปิดโปงเธองั้นเหรอ หรือว่านี่เธอช่วยคนเนรคุณกลับมา?
แพขนตาของเธอขยับยกขึ้น ถลึงตาใส่เขาเป็นเชิงยั่วยุ
โชคดีที่เขาเป็นใบ้ ไม่อย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าเขาจะพูดอะไรออกไปบ้าง ถ้าหาก
ท�าให้พ่อแม่ของเธอเสียขวัญ เธอจะไม่จบไม่สิ้นกับเขาแน่!
การจ้องตาเชิงเตือนอย่างเข้มข้นจบลงแล้วเธอก็ไม่สนใจเริ่นหรงเจินอีก
หยิบช้อนมาตักน�้าแป้งช้อนแล้วช้อนเล่า ค่อยๆ เทลงบนผ้าฝ้าย รอจนน�้าแป้ง
6 หลุนอวี่ คือ คัมภีร์ที่รวบรวมบทสนทนำขงจื่อกับบุคคลต่ำงๆ เป็นคัมภีร์พื้นฐำนของส�ำนักปรัชญำขงจื่อ
