Page 35 - อ่านฟรี [นิยาย] โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง 8
P. 35
Kenji Inoue 33
“....ไปส�ำรวจอะไรมำนิดหน่อย”
“ฉันคิดว่ำมันแปลกที่ในกลุ่มเพื่อนแบ่งออกเป็นฝ่ำยลงโทษกับฝ่ำยผู้ต้องหำ
นะ....”
“เหรอ? มีค�ำพูดที่ว่ำศัตรูเมื่อวำนคือมิตรในวันนี้ด้วยนี่”
“กำรสับเปลี่ยนระหว่ำงควำมเป็นศัตรูกับเพื่อนของพวกนำยมันสุดโต่งเกินไปนะ”
ตำมควำมรู้สึกของผมแล้ว น่ำจะเป็นมุ่งร้ำย 90% ต่อบำดหมำง 10%
“พวกนำยนี่ชอบท�ำเรื่องเดิมๆ ทุกครั้งเลยนะ”
“แต่ฉันคิดว่ำช่วงที่เพิ่งขึ้นปี 2 ใหม่ๆ เป็นชั้นเรียนที่สงบสุขกว่ำนี้นิดหน่อยนะคะ....”
มินำมิเดินมำพร้อมผมหำงม้ำที่โยกขึ้นลง ข้ำงตัวเธอมีฮิเมจิซังยืนอยู่ด้วย
โต๊ะกินข้ำวที่อยู่ใกล้เคียงถูกยกมำตั้งล้อมวงกินมื้อเที่ยง 6 คนอย่ำงเคย นี่เป็น
ภำพที่เห็นจนเจนตำในระยะหลังๆ
“เอ๋? วันนี้อำคิก็เอำข้ำวกล่องมำเหรอ?”
พอเอำข้ำวกล่องมำเปิดออกบนโต๊ะกินข้ำว มินำมิก็มองมำทำงผมและถำม
เช่นนั้น
“แปลกมำกนะที่อำคิฮิสะจะเอำข้ำวกล่องมำ”
“อืม กับข้ำวเมื่อวำนเหลืออยู่นิดหน่อยน่ะ”
เป็นเพรำะเมื่อวำนตั้งใจท�ำมำกเกินไป โชคดีที่เลือกท�ำกับข้ำวที่เย็นแล้วก็ยัง
กินได้
“งั้นก็มำท�ำอย่ำงทุกครั้งละกัน ....ตำแรกออกค้อน เป่ำยิ้ง”
“ฉุบ”
มุสสึลินีออกกรรไกร ส่วนคนอื่นๆ ออกค้อนกันหมด
“....อือ....”
มุสสึลินีมองดูกรรไกรของตนด้วยควำมเสียดำย ท่ำทำงจะเจ็บใจนิดๆ
“ตัดสินได้ในทีเดียวแบบนี้หำยำกแฮะ ฉันเอำชำอู่หลง”
“ฉันขอชำเขียว”
“ผมเอำมะนำวโซดำ”
“ของฉันชำนมนะ”
“ขอโทษนะคะ ฉันขอชำรสดั้งเดิมค่ะ”
