Page 32 - อ่านฟรี [นิยาย] โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง 8
P. 32
30 โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง 8
เอำตัวไปจำกฮิเมจิซังซึ่งท�ำอะไรไม่ถูก ก่อนจะโดนจับมัดมือมัดเท้ำให้นอนกองอยู่บนเสื่อ
ทำทำมิในห้อง 2-F
“โยชิอิ อำคิฮิสะ มีอะไรจะสั่งเสียมั้ย?”
“เรำแค่เจอกันกลำงทำงและมำโรงเรียนด้วยกันเท่ำนั้นเอง! แม้จะไม่ถึงกับถูก
ใส่ควำม....แต่ขอเรียกร้องให้ลดหย่อนโทษ!”
“......”
ประธำนคณะไต่สวนพวกนอกรีตใช้ควำมคิดเล็กน้อย ถึงจะเป็นคณะไต่สวนพวก
นอกรีตซึ่งเข้มงวดต่อกำรคบหำเพศตรงข้ำม แต่แค่บังเอิญได้เจอและมำโรงเรียนด้วยกัน
ยังไงก็คงไม่ตัดสินลงโทษอย่ำงเหี้ยมโหดหรอก ถ้ำคอยอิจฉำเรื่องแบบนั้นก็ไม่มีวันจบสิ้น
และเรื่องแค่นี้ไม่น่ำจะน่ำอิจฉำขนำดนั้นด้วย อย่ำงมำกก็แค่ให้สมำชิก 5 คนตีแขน....
“....ถ้ำงั้นยอมให้เป็นเตะสูงแบบซ้ำยทีขวำทีโดยสมำชิก 10 คนก็ได้”
ดูเหมือนจะเป็นกำรกระท�ำน่ำอิจฉำเกินควำมคำดหมำยของผม
“ดะ เดี๋ยวก่อนสิ! โทษนั่นหนักเกินไปนะ! ถ้ำลงโทษผมแบบนี้แล้วเวลำเกิดเรื่อง
อย่ำงเดียวกันขึ้น ทุกคนจะท�ำยังไงล่ะ!”
“อุ๊....”
ประธำนใช้ควำมคิดต่อไปอีก คงก�ำลังคิดเกี่ยวกับเรื่อง ‘ควำมเป็นไปได้ที่จะเกิด
เรื่องอย่ำงเดียวกันขึ้นกับพวกตนด้วย’ ที่ผมพูดถึง
“ประธำน ผมคิดว่ำค�ำกล่ำวของผู้ต้องหำก็มีเหตุผลครับ”
“พวกเรำเองก็ไม่ใช่ยักษ์มำร เรื่องแค่นี้น่ำจะยอมมองข้ำมไปได้”
“ควำมโชคดีที่ได้มำโรงเรียนด้วยกันอำจจะมำเยือนพวกเรำได้เหมือนกัน”
“นอกจำกนั้นถ้ำกำรสะกดรอยตำมในตอนเช้ำต้องถูกลงโทษ ผมก็ต้องรับโทษ
ทุกวันน่ะสิครับ”
เหล่ำสมำชิกเข้ำมำช่วยพูดให้ ค�ำพูดที่ว่ำมีควำมเป็นไปได้ส�ำหรับพวกตนด้วย
คงใช้ได้ผล
“....ถ้ำอย่ำงนั้นครำวนี้จะใช้กำรดีดหน้ำผำกโดยประธำนเป็นกรณีพิเศษ”
ในขณะที่ผมรู้สึกโล่งอกที่โทษเบำลงทันตำเห็น....
“เดี๋ยวก่อนค่ะ!”
ฮิเมจิซังก็มำถึงด้วยอำกำรเหนื่อยหอบ อื๋อ? เป็นอะไรไปหว่ำ อุตส่ำห์มำเพรำะ
