Page 37 - อ่านฟรี [นิยาย] โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง 8
P. 37
Kenji Inoue 35
“พวกนำยเป็นเด็กประถมรึไง....”
เห็นพวกเรำเป็นอย่ำงนั้นแล้วฮิเดโยชิก็ถอนหำยใจอย่ำงอิดหนำระอำใจ
“เปล่ำ ไม่ใช่นะฮิเดโยชิ ผมเป็นผู้ใหญ่ก็จริง แต่ยูจิเป็นสวะน่ะ”
“ฮิเดโยชิ อย่ำเอำฉันไปรวมกับอำคิฮิสะสิ ที่อยู่ในระดับเด็กประถมน่ะมีแต่
หัวสมองไอ้หมอนี่เท่ำนั้นเอง”
“....!! (ถลึงตำใส่กัน)”
“ก�ำลังบอกอยู่นี่ไงว่ำกำรกระท�ำแบบนั้นเป็นของเด็กๆ นะ....”
ฮิเดโยชิถอนหำยใจเฮือกใหญ่อย่ำงอ่อนใจอีก ก่อนจะหยิบตะเกียบขึ้นมำ
“เอ้ำ เท่ำนี้ก็พอใช่มั้ย?”
“อ๊ะ”
ขณะที่พวกเรำแยกเขี้ยวใส่กันอยู่ เขำก็สลับกับในกล่องข้ำวของแต่ละฝ่ำย
คนละชิ้น
“แล้วก็แลกกับของฉันด้วย”
จำกนั้นก็ใช้ตะเกียบคีบหมูทอดจำกข้ำวกล่องของตนมำแลกเปลี่ยนไปพร้อมๆ
กันด้วย ทีนี้ก็เป็นอันว่ำมีควำมหลำกหลำยจนน่ำอร่อยดี
“ช่วยไม่ได้ เห็นแก่ฮิเดโยชิ ครำวนี้จะยอมยกโทษให้ก็แล้วกันยูจิ”
“นั่นมันค�ำพูดของทำงนี้ต่ำงหำก”
ผมปล่อยมือจำกเสื้อเชิ้ตของยูจิ แทนที่จะมัวท�ำเรื่องพรรค์นี้ สู้ไปกินข้ำวกล่อง
ก่อนดีกว่ำ
“พวกนำยนี่จริงๆ เลย.... ยอมกินแต่ข้ำวกล่องของตัวเองไปไม่ได้รึไง?”
“แบบว่ำ ถ้ำมีใครท�ำให้ก็ได้อยู่หรอก”
“แต่พอท�ำเองแล้วก็ไม่น่ำสนใจเพรำะขำดควำมน่ำลุ้น”
“ถ้ำอย่ำงนั้นก็ยอมแลกกันแต่โดยดีสิ....”
เวลำที่ผมกับยูจิเอำข้ำวกล่องมำส่วนใหญ่จะเป็นของท�ำเอง มันก็ดีอยู่หรอกที่
ได้ใส่ของที่ตัวเองชอบลงไป แต่ก็น่ำเศร้ำนิดหน่อยที่ปรำศจำกควำมน่ำตื่นเต้นในเวลำที่
เปิดฝำออกโดยสิ้นเชิง
อีกอย่ำงหนึ่ง ไม่มีกำรแลกเปลี่ยนกันแต่โดยดีอยู่ในตัวเลือกมำตั้งแต่ต้นแล้ว
นั่นเพรำะว่ำปริมำณจะไม่เพิ่มขึ้น อย่ำมำดูถูกกระเพำะอำหำรของนักเรียนชำย ม.ปลำย นะ!
