Page 38 - อ่านฟรี [นิยาย] โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง 8
P. 38

36 โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง 8


                  “เอ้ำ มิสึกิ วันนี้พวกเรำมำแลกเปลี่ยนอะไรกันบ้ำงมั้ย?”
                  “อ๊ะ เอ่อ เรื่องนั้น คือ....งั้นก็แค่นิดเดียวนะ....”

                  “อื้อๆ งั้นก็เอำเลย”
                  “นี่ค่ะ เชิญเลย”
                  อำจเพรำะเห็นพวกเรำแล้วอยำกลองท�ำดู ฮิเมจิซังกับมินำมิเลยยื่นกล่องข้ำว
           ให้กันและกันเพื่อแลกเปลี่ยนกับข้ำว อืมๆ ภำพแบบนี้ระหว่ำงเด็กผู้หญิงด้วยกันดูสวยงำม

           ดีจัง
                  “หืม มิสึกิ กับข้ำววันนี้แปลกดีนะ นี่มันปลำทูน่ำ....ย่ำงขิงเหรอ?”
                  “นั่นสิคะ”
                  “หำ? ปลำทูน่ำย่ำงขิงงั้นเรอะ?”

                  “อ๊อก!”
                  ผมส�ำลักอย่ำงแรงโดยไม่ตั้งตัว
                  ยะยะยะ แย่แล้ว! จะว่ำไปผมเป็นคนท�ำข้ำวกล่องให้ฮิเมจิซังด้วย ดังนั้นข้ำงใน
           ก็เหมือนๆ กัน! ต้องรีบกลบเกลื่อนแล้ว!

                  “บะ บังเอิญจังนะฮิเมจิซัง! นี่คุณแม่ของฮิเมจิซังก็ดู ‘ต�ำรำอำหำรอย่ำงง่ำย’
           เมื่อวำนเหมือนกันล่ะสิ!”
                  ผมเอ่ยข้อแก้ตัวว่ำดูรำยกำร TV เดียวกันออกไปทันควัน ฮิเมจิซัง ช่วยรับลูก
           ให้หัวข้อสนทนำนี้พ้นๆ ไปด้วย....!

                  “เอ๊ะ? ลืมไปแล้วเหรอคะอำคิฮิสะคุง ข้ำวกล่องวันนี้อำคิฮิสะคุงเป็นคนท�ำ....อู้อี้”
                  “ฮิเมจิซำง!? ไปคุยกับผมทำงโน้นสักแป๊บเถอะนะ!?”
                  ใสซื่อเกินไปแล้ว!?
                  ผมรีบอุดปำกฮิเมจิซังแล้วพำไปจนถึงมุมห้องเรียน ที่ผ่ำนๆ มำก็นึกอยู่บ้ำง

           เหมือนกัน ว่ำฮิเมจิซังนี่ทึ่มเอำกำรทีเดียว!
                  (ไม่ได้นะฮิเมจิซัง! ขืนพูดเรื่องพรรค์นั้นออกไป ควำมก็แตกว่ำพวกเรำอำศัยอยู่
           ด้วยกันน่ะสิ!)
                  (เอ๊ะ? ห้ำมบอกเหรอคะ?)

                  (ก็ต้องไม่ได้อยู่แล้วล่ะ! นี่เป็นเรื่องที่ไม่ควรบอกคนอื่นเด็ดขำดเลย!)
                  ทั้งเพื่อชื่อเสียงของฮิเมจิซังและชีวิตของผมเองด้วย
   33   34   35   36   37   38   39   40