Page 38 - อ่านฟรี [นิยาย] โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง 8
P. 38
36 โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง 8
“เอ้ำ มิสึกิ วันนี้พวกเรำมำแลกเปลี่ยนอะไรกันบ้ำงมั้ย?”
“อ๊ะ เอ่อ เรื่องนั้น คือ....งั้นก็แค่นิดเดียวนะ....”
“อื้อๆ งั้นก็เอำเลย”
“นี่ค่ะ เชิญเลย”
อำจเพรำะเห็นพวกเรำแล้วอยำกลองท�ำดู ฮิเมจิซังกับมินำมิเลยยื่นกล่องข้ำว
ให้กันและกันเพื่อแลกเปลี่ยนกับข้ำว อืมๆ ภำพแบบนี้ระหว่ำงเด็กผู้หญิงด้วยกันดูสวยงำม
ดีจัง
“หืม มิสึกิ กับข้ำววันนี้แปลกดีนะ นี่มันปลำทูน่ำ....ย่ำงขิงเหรอ?”
“นั่นสิคะ”
“หำ? ปลำทูน่ำย่ำงขิงงั้นเรอะ?”
“อ๊อก!”
ผมส�ำลักอย่ำงแรงโดยไม่ตั้งตัว
ยะยะยะ แย่แล้ว! จะว่ำไปผมเป็นคนท�ำข้ำวกล่องให้ฮิเมจิซังด้วย ดังนั้นข้ำงใน
ก็เหมือนๆ กัน! ต้องรีบกลบเกลื่อนแล้ว!
“บะ บังเอิญจังนะฮิเมจิซัง! นี่คุณแม่ของฮิเมจิซังก็ดู ‘ต�ำรำอำหำรอย่ำงง่ำย’
เมื่อวำนเหมือนกันล่ะสิ!”
ผมเอ่ยข้อแก้ตัวว่ำดูรำยกำร TV เดียวกันออกไปทันควัน ฮิเมจิซัง ช่วยรับลูก
ให้หัวข้อสนทนำนี้พ้นๆ ไปด้วย....!
“เอ๊ะ? ลืมไปแล้วเหรอคะอำคิฮิสะคุง ข้ำวกล่องวันนี้อำคิฮิสะคุงเป็นคนท�ำ....อู้อี้”
“ฮิเมจิซำง!? ไปคุยกับผมทำงโน้นสักแป๊บเถอะนะ!?”
ใสซื่อเกินไปแล้ว!?
ผมรีบอุดปำกฮิเมจิซังแล้วพำไปจนถึงมุมห้องเรียน ที่ผ่ำนๆ มำก็นึกอยู่บ้ำง
เหมือนกัน ว่ำฮิเมจิซังนี่ทึ่มเอำกำรทีเดียว!
(ไม่ได้นะฮิเมจิซัง! ขืนพูดเรื่องพรรค์นั้นออกไป ควำมก็แตกว่ำพวกเรำอำศัยอยู่
ด้วยกันน่ะสิ!)
(เอ๊ะ? ห้ำมบอกเหรอคะ?)
(ก็ต้องไม่ได้อยู่แล้วล่ะ! นี่เป็นเรื่องที่ไม่ควรบอกคนอื่นเด็ดขำดเลย!)
ทั้งเพื่อชื่อเสียงของฮิเมจิซังและชีวิตของผมเองด้วย