Page 36 - อ่านฟรี [นิยาย] โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง 8
P. 36
34 โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง 8
ทุกคนต่ำงยื่นเหรียญร้อยเยนให้มุสสึลินี
“....เดี๋ยวมำ”
มุสสึลินีรับเศษสตำงค์ไปแล้วก็มุ่งหน้ำไปซื้อน�้ำที่สหกรณ์ตำมล�ำพัง กำรเป่ำยิ้งฉุบ
หำคนซื้อน�้ำก็เป็นภำพตำมปกติในเวลำพักกลำงวัน
“โอย หิวแล้ว”
ยูจิบ่นพลำงแกะห่อเปิดข้ำวกล่องออก คนอื่นๆ ก็พำกันวำงมื้อเที่ยงของตนลง
บนโต๊ะกินข้ำว กำรไม่รอคนไปซื้อน�้ำกลำยเป็นกฎไปแล้ว เพรำะไม่อย่ำงนั้นก็จะมัวเกรงใจ
ซึ่งกันและกัน
“อำคิฮิสะ ข้ำวกล่องดูน่ำอร่อยดีนี่”
“ของยูจิก็เหมือนกันนะ”
เป็นเรื่องหำยำกที่ทั้งผมและยูจิจะเอำข้ำวกล่องมำเหมือนกัน ต่ำงฝ่ำยจึงชะโงก
ไปพินิจพิจำรณำของอีกฝ่ำย กับข้ำวของยูจิวันนี้เป็นหมูย่ำงปรุงรสเหรอ.... น่ำอร่อยดี
แฮะ
“....นั่นมันปลำทูน่ำ....ย่ำงขิงเหรอ....? ไม่เลวแฮะ....”
ผมได้ยินเสียงพึมพ�ำจำกยูจิด้วย ฝ่ำยโน้นก็ดูจะเล็งบำงอย่ำงไว้เหมือนกัน
“ดีล่ะอำคิฮิสะ มำแลกกับข้ำวกันเถอะ”
“โอเค ยูจิอยำกได้อะไรล่ะ?”
“ย่ำงขิง แล้วนำยล่ะ?”
“แน่นอนว่ำเป็นย่ำงปรุงรส”
“ดีล่ะ ตกลงแลกเปลี่ยนได้แล้วนะ”
“นั่นสินะ เอ้ำ ย่ำงขิง”
“เอ้ำ ย่ำงปรุงรส”
IN → กลีบเลี้ยงของมะเขือเทศจิ๋ว (ติดซอสย่ำงปรุงรส)
OUT ← เศษกะหล�่ำปลี (รสย่ำงขิง)
“จะเอำรึไงว้อย!”
“ขอคืนค�ำพูดนั่นให้เลยไอ้เซ่อ!”
ต่ำงฝ่ำยต่ำงเข้ำไปคว้ำคอเสื้อกัน ช่ำงเป็นคนขี้เหนียวเหลือเกิน! ให้มำฟรีๆ
สักชิ้นก็ไม่เห็นเป็นไรสักหน่อย!
