Page 16 - อ่านฟรี! [นิยาย] ครึ่งทางรักถักทอใจ (เล่มเดียวจบ)
P. 16
่ ึ
ครงทางรักถักทอใจ
บ้านโคกิเป็นร้านเฟอร์นิเจอร์ นาโอกิผู้เป็นพ่ชายรับช่วงดูแลกิจการ ส่วนโคกิเป็น
ี
ู
่
ี
ี
ช่างท�าเฟอร์นิเจอร์ผู้เชยวชาญด้านเก้าอ้ ทางานในโรงงานตัวเองควบค่ไปกับช่วยส่งของ
�
ให้ร้านเฟอร์นิเจอร์นิโนมิยะ
โคกิลงมาจากท่น่งคนขับ รูปร่างข่มขวัญตามเคยจนฮารุโตะเผลอก้าวถอยหลัง
ั
ี
ี
ั
ี
ึ
�
หน่งก้าว พ่น้องนิโนมิยะตัวสูงและหุ่นก�าย�าล่าสันท้งคู่ เวลาโคกิท่ท�างานใช้แรงเป็นประจ�า
มายืนข้างคนผอมบางอย่างฮารุโตะจะเห็นได้เลยว่าช่วงกว้างและความหนาของร่างกาย
แตกต่างกันโดยส้นเชิง ท้งท่ส่วนสูงต่างกันแค่สิบเซ็นต์แท้ๆ แต่กลับรู้สึกเหมือนอีกฝ่าย
ี
ั
ิ
ตัวใหญ่กว่าเป็นเท่าตัว
“ยังไม่ได้กินมื้อเช้าละสิท่า? กินแซนด์วิชไหม?”
โคกิยื่นห่อกระดาษไขมาให้ลวกๆ
“โอะ แทงกิ้ว”
ี
ี
ิ
มีแค่เวลาแบบน้ท่ฮารุโตะย้มได้จากใจจริงโดยไม่ต้องเสแสร้ง โคกิท�าอาหารเก่ง
จนน่าจะท�างานเป็นพ่อครัวได้สบาย
ั
ั
ส่วนฮารุโตะน้นท�าอาหารไม่เก่งมาแต่ไหนแต่ไร นอกจากน้นยังเคยบาดเจ็บท ่ ี
ิ
ี
ี
ปลายน้วระหว่างท�าอาหารจนส่งผลต่อการท�างานถักอย่างใหญ่หลวง เด๋ยวน้เลยได้แต่ท�า
อาหารง่ายๆ อย่างปิงขนมปังหรือน�าผักห่นส�าเร็จมาผัดกิน ตอนกลับมาพบโคกิอีกคร้ง
ั
ั
ั
ื
ั
ฮารุโตะท่ไม่รู้จะคุยอะไรหลุดปากพูดเร่องไม่เป็นเร่องพรรค์น้นให้ฟัง หลังจากน้นโคกิจึง
ี
ื
น�าอาหารมาให้เป็นบางครั้งโดยแล้วแต่อารมณ์
“ข้างในมีชาข้าวบาร์เลย์ มาพักให้หายร้อนก่อนสิ”
ื
ฮารุโตะเห็นเหง่อบนหน้าผากของโคกิจึงชวนเข้ามาพักในร้านเย็นๆ แต่อีกฝ่าย
ปฏิเสธว่า “ไม่ล่ะ ไม่เป็นไร”
“ฉันมีของต้องไปส่งก่อนเที่ยงอีกที่หนึ่ง ไว้คืนนี้จะมาดื่มชา”
ื
ี
ไม่ใช่ของดีถึงข้นต้องลงทุนถ่อมาด่มซะหน่อย ฮารุโตะคิด แต่ระหว่างท่ท�าอะไร
ั
14
