Page 14 - อ่านฟรี! [นิยาย] ครึ่งทางรักถักทอใจ (เล่มเดียวจบ)
P. 14

่ ึ
                                 ครงทางรักถักทอใจ

          โดยตรง ท�าให้ดอกไม้ไม่เหี่ยวเฉาแม้ในเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นสูงแล้วอย่างตอนนี้
                ส่วนผลโคกกระออมสีเขียวที่อยู่ข้างกันนั้นแค่มองดูเฉยๆ ก็เพลินตาแล้ว ต้นไม้

          ทั้งสองชนิดนี้เป็นพืชฤดูร้อนที่เขาคุ้นเคยมาตั้งแต่เด็ก

                                             
                     ้
                เสียงรองของจักจั่นสีน�้าตาลบนเสาไฟฟาดังสั่นสะเทือนอากาศ ฮารุโตะฟงอยาง
                                                                        ่
                                                                     ั
          เบิกบานใจพลางเช็ดประตูกระจก ทันใดนั้นรถบรรทุกเล็กคุ้นตาก็เข้ามาจอดหน้าร้าน
                     ื
                    ี
                    ่
                     ่
                                                                      ้
                                                          ั
                                                                        ื
                                                                      ั
                คนทยนใบหน้าเข้มออกมาทางหน้าต่างรถแคบๆ พลางทกทายว่า “ไง” นนคอ
          นิโนมิยะ โคกิ เพื่อนสมัยเด็กของฮารุโตะนั่นเอง
                ฮารุโตะเป็นคนตัวบาง เคร่องหน้ากระจุมกระจ๋ม แต่โคกิตรงกันข้าม ท้งรูปร่าง
                                    ื
                                                                    ั
                                                  ิ
          และส่วนประกอบบนใบหน้าของโคกิล้วนดูหนักแน่นราวกับวาดข้นมาด้วยปากกาเมจิก
                                                         ึ
          เส้นหนา
                                                                ี
                ดูผิวเผินแล้วรูปร่างหน้าตาของโคกิดูข่มขวัญ แต่ดวงตาเรียวยาวท่ตาด�าเอ่อล้น
          ไปด้วยพลังชีวิต ทอแสงแพรวพราวอย่างซุกซนนั้นไม่ได้เปลี่ยนไปจากสมัยเด็กๆ เลย
                “ร้อนตั้งแต่ยังไม่เที่ยงเลยเนอะ”
                                    ิ
                                ี
                ว่าแล้วก็โบกมือใหญ่ท่ข้อน้วปูดโปนส่งลมเย็นๆ ใส่หน้าตัวเองต่างพัด ชายคนน  ี ้
                                        ี
                              ั
                  ื
          ไม่ใช่แค่เพ่อนสมัยเด็กเท่าน้น นาโอกิ พ่ชายของโคกิเป็นสามีของนัตสึโนะ ฮารุโตะกับ
          โคกิจึงเกี่ยวดองเป็นญาติกันผ่านการแต่งงาน
                                                       ี
                แม้จะเจอหน้ากันแทบทุกวันต้งแต่ย้ายกลับมาเมืองน้เม่อคร่งปีก่อน จนป่านน ี ้
                                      ั
                                                            ึ
                                                         ื
          ในใจฮารุโตะก็ยังไม่ค่อยแน่ใจว่าควรท�าหน้าอย่างไรเวลาอยู่ต่อหน้าโคกิ
                                        ี
                       ั
                ถึงอย่างน้นฮารุโตะก็เป็นผู้ใหญ่ท่ท�างานมาเป็นปีท่แปดแล้ว เขาเลยซ่อนความ
                                                     ี
                                                                       ื
          ในใจอันยุ่งเหยิงเอาไว้ พยายามตอบสนองด้วยรอยย้มและท่าทีท่เหมาะสมในฐานะเพ่อน
                                                ิ
                                                        ี
          สมัยเด็กและญาติ
                “อรุณสวัสดิ์ กลับจากส่งของเหรอ?”
                “ใช่ ส่งเก้าอี้น่ะ”

                                         12
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19