Page 18 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 18
ท่านสามีสุดทรักของโซระ
่
ี
กระนั้นก็ยังมีความอยากรู้อยากลอง ท่าทีของเด็กชายช่างน่าเอ็นดูนัก
“เอาน่า ถ้าจับเคล็ดได้ต้องโยนได้แน่ ควรค่าแก่การลองนะ ท่านโคโนะสุเกะตัว
สูงกว่าข้า อาจโยนได้ดีก็ได้”
ึ
แม้จโรมารจะแขงแรงขนมากแล้ว แต่อาจเป็นเพราะผลจากความเจบปวยในวยเดก
็
้
ิ
ุ
็
ั
็
ี
ี
เจ้าตัวถึงได้ตัวเล็กกว่าโคโนะสุเกะท่อ่อนวัยกว่าปีหน่งอยู่นิดหน่อย จิตใจท่เข้มแข็งโดย
ึ
ก�าเนิด ประกอบกับการปกปองเกินเหตุของผู้คนที่ปราสาทท�าให้จิโรมารุท�าตัวอุกอาจไม่
ื
ื
เกรงใจใครอยู่บ้าง แต่โดยเน้อแท้แล้วมีนิสัยซ่อตรง อ่อนโยน รู้จักใส่ใจผู้อ่น จิโรมารุเคารพ
ื
ี
ี
ี
รักโซระในฐานะคู่ครองของพ่ชาย เด็กชายมาเท่ยวเล่นท่เรือนของพวกโซระแทบทุกวัน มา
ทีไรเป็นต้องเปดฉากต่อปากต่อค�ากับไคเค็ทสึเรียกเสียงหัวเราะจากโซระทุกครั้งไป
ี
จิโรมารุเติบโตมาในปราสาทมิคุโมะท่มีแต่ผู้ใหญ่ เม่อโคโนะสุเกะท่วัยไล่เล่ยกัน
ื
ี
ี
ี
ื
ี
มาท่น่ เด็กชายจึงดีใจเป็นล้นพ้นและคอยดูแลโคโนะสุเกะไปเสียทุกเร่อง อย่างการฝก
เหยี่ยววันนี้จิโรมารุก็เป็นคนชวนโคโนะสุเกะมาด้วย
“ถ้าข้าบอกว่าไม่ยากหรอก...ก็คงไม่น่าเช่อถือนัก แต่ถึงจะล้มเหลวก็ไม่ใช่เร่อง
ื
ื
ใหญ่โตหรอกน่า ลองโยนดูสิ สนุกนะ?”
ุ
่
ื
ุ
ั
ึ
ู
ี
ิ
หลงจากถกจโรมารชวนแล้วชวนอก โคโนะสเกะจงยอมโยนถงเหยอปลอมตาม
ุ
ี
ั
้
ค�าชวน การโยนครงแรกล้มเหลวเช่นเดียวกบจิโรมารุ แต่เหย่ยวนกเขาคว้าถงไว้ได้อย่าง
ั
ุ
งดงามในครั้งที่สอง เมื่อทุกคนที่เฝาดูอยู่ปรบมือ โคโนะสุเกะก็คลี่ยิ้มเขินอาย
“นั่นปะไร ส�าเร็จราบรื่น สมกับเป็นเจ้า ถึงจะเจ็บใจนิดหน่อยก็เถอะ”
จิโรมารุเอ่ยกับโคโนะสุเกะที่ฝกส�าเร็จก่อนตนเอง จากนั้นทั้งคู่ก็หัวเราะด้วยกัน
ี
“เหย่ยวนกเขามีจ�านวนน้อยและเล้ยงยาก แต่ครูฝกเหย่ยวบอกว่าตัวน้ฝกง่าย
ี
ี
ี
จริงๆ ฝากบอกบิดาท่านด้วยว่าขอบคุณที่มอบเหยี่ยวดีๆ เป็นของขวัญให้ทางเรา”
ทาคาโทระเอ่ย โคโนะสุเกะพยักหน้าอย่างยินดี
หลังจากน้นทุกคนก็หยุดพักจากการฝกเหย่ยว พวกเขาปูผ้าลงบนทุ่งโล่งแล้ว
ั
ี
16
