Page 16 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 16

ท่านสามีสุดทรักของโซระ
                                            ่
                                            ี

                  ไคเค็ทสึวิเคราะห์อย่างสุขุม ท�าเอาจิโรมารุกัดฟันเสียงดังกรอดๆ

                  “ถ้าเช่นนั้นลองลดระยะห่างดูสักหน่อยดีหรือไม่ขอรับ”
                  “อืม”

                         ี
                  ครูฝกเหย่ยวถูกเรียกไปยืนใกล้ๆ จิโรมารุ เด็กชายโยนถุงตรงไปหาเหย่ยว แต่
                                                                      ี
           ถุงก็ยังคงร่วงหล่นก่อนที่เหยี่ยวจะทันรับได้อยู่ดี
                  “อา ล้มเหลวสินะขอรับ ลองขยับเข้าใกล้ขึ้นอีก อา ไม่ส�าเร็จหรือนี่ ถ้าเช่นนั้นก็

           อีกก้าว”
                            ี
                                                             ี
                                                   ิ
                                                     ึ
                                                           ั
                  ครูฝกและเหย่ยวขยับเข้าใกล้ม้าของจิโรมารุย่งข้นทุกคร้งท่ล้มเหลว จนกระท่ง ั
           เข้ามาถึงตรงหน้า
                  “...ใกล้แค่นี้ข้ายื่นมือส่งให้เลยก็ได้!”
                  “ช่วยไม่ได้ ก็ท่านโยนได้ไม่ดีเสียทีนี่นา”

                  “ฮึ่มมม...”
                  “จับเหย่อเท่าไรก็ไม่ส�าเร็จอย่างน้ เหย่ยวเองก็คงผิดหวังแย่เลย พอแค่น้นเถอะ
                                                                      ั
                        ื
                                              ี
                                          ี
           ขอรับ”
                  “ไม่ ข้าจะโยนอีก”
                  “เอาแต่ใจเสียจริง...”

                  “ว่าอะไรน้า? ถุงใบน้นใหญ่เกินไปส�าหรับมือข้าก็เลยโยนล�าบากต่างหาก จริงส  ิ
                                 ั
           ไคเค็ทสึ ไปจับกิ้งก่ามาซะ จะได้ฝกล่าเหยื่อตัวเป็นๆ อย่างไรล่ะ”
                                             �
                  “แค่โยนถุงยังไม่ส�าเร็จ จะไปโยนของน้าหนักเบาอย่างก้งก่าให้สูงๆ ได้อย่างไรล่ะ
                                                         ิ
           ขอรับ”

                  “หนวกหู ถ้าเป็นกิ้งก่าข้าโยนได้สบายอยู่แล้ว ไปจับกิ้งก่ามาเร็วเข้า”
                                                             ึ
                                                       ี
                         ี
                  ไคเค็ทสึท่โดนจิโรมารุออกค�าส่งเดินไปยังบริเวณท่มีหญ้าข้นรกชัฏด้วยท่าทาง
                                         ั
           เอือมระอา คร้นจิโรมารุร้องบอกว่า “งูก็ใช้ได้นะ” ไคเค็ทสึก็สวนว่า “ท่านไม่กล้าโยนของ
                      ั
                                          14
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21