Page 21 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 21

NOHARA SIGERU


                  ทาคาโทระถาม โคโนะสุเกะพยักหน้ารับว่า “ขอรับ” ขณะเคี้ยวโอฮางิเต็มปาก

                                                        ั
                                                ี
                  “ท่น่ไม่ค่อยได้ฝกเหย่ยวกันเท่าไรนัก เหย่ยวนกเขาช้นเลิศเช่นน้ก็เพ่งเคยได้ฝก
                                                                ี
                     ี
                                 ี
                                                                   ิ
                    ี
           ครั้งแรก สนุกไม่เลวเลย”
                  ดูเหมือนว่าแคว้นของโคโนะสุเกะจะทุ่มก�าลังให้กับการจับและฝกเหย่ยว ได้ยิน
                                                                    ี
                                       ่
                                                           
           วาเคยถวายเหยี่ยวแดราชส�านักดวย สวนที่ฮายาเสะอุระเพิ่งเริ่มฝกเหยี่ยวกันเมื่อไมนาน
                           ่
                                                                        ่
                                   ้
            ่
           มาน้เอง ส�าหรับแม่ทัพแล้ว จ�านวนและความเป็นเลิศของเหย่ยวในครอบครองน้นเป็น
               ี
                                                         ี
                                                                       ั
                   ี
           เคร่องมือท่สะดวกส�าหรับโอ้อวดความแข็งแกร่ง อีกท้งยังใช้ฝกสู้รบได้อีกด้วย หลายๆ
                                                   ั
              ื
                          ี
                                                        ี
           แคว้นจึงนิยมฝกเหย่ยวล่าสัตว์ แต่ทาคาโทระเห็นการฝกเหย่ยวเป็นเพียงการละเล่นอัน
           งดงามเท่านั้น
                  “ตอนอยู่ที่บ้านเกิด ท่านโคโนะสุเกะก็เข้าร่วมการฝกเหยี่ยวบ่อยหรือ?”
                  จิโรมารุที่เลิกแย่งขนมโอฮางิหันมาร่วมวงสนทนาด้วย
                  “ขอรับ...ไม่สิ ไม่ได้บ่อยนักหรอก พ่อข้าเคยพาไปสองครั้งเห็นจะได้ แต่ข้าได้แต่
           รออยู่ไกลๆ ก็เลยจ�าไม่ค่อยได้”
                  “เช่นนั้นหรือ ที่ชิโนยามะใช้นกหวีดบังคับเหยี่ยวเหมือนกันหรือไม่?”
                  “ขอรับ ใช่แล้ว บางครั้งก็ใช้การผิวปาก”
                  “โฮ่ ใช้การผิวปากควบคุมเหยี่ยวได้ด้วยรึ ถ้าเช่นนั้นข้าจะท�าได้หรือไม่นะ”

                                                   ั
                                   ี
                  จิโรมารุลองผิวปากดังว้ ว้ แต่เสียงท่ออกมาน้นเบาหวิวจนไม่น่าจะดังไปถึงนกท ี ่
                                            ี
                                    ี
           โบยบินบนฟา ไคเค็ทสึที่เห็นดังนั้นจึงยกนิ้วขึ้นเปาปาก เมื่อน�านิ้วโปงและนิ้วชี้จรดเข้าหา
           กันเป็นวงในปากแล้วเปาลม เสียงดังปว ปว ปว! แหลมสูงก็กังวานลั่น
                  “โอ้ ไคเค็ทสึ เก่งนี่นา ท�าเสียงดังขนาดนั้นได้ด้วย ท�าอย่างไรหรือ?”

                  จิโรมารุยกนิ้วใส่ปากแล้วเปาลมเลียนแบบไคเค็ทสึ แต่เปาจนหน้าแดงแล้วก็ยัง
           ไม่มีเสียงออกมา

                  “ท�าไมถึงไม่มีเสียง! นิ้วข้าเล็กไปรึ? บอกเคล็ดลับมาซะ! ไคเค็ทสึ!”


                                          19
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26