Page 25 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 25

ย
                                                                    ยี
                                                                       น
                                                                โ
                                                                 ม
                                                                  
                                                                   ห
                                                                  เ
                                                                โมเหยียน
                             ็
                                                       ้
                               ั
                                                     ิ
                                                                 ่
                    ้
                                                       ึ
                        ้
                    ี
                                                               ั
                                                   ่
                                         ้
                                                ่
                                                ื
                                                   ี
                                     ู
                                  ƒ
                                         �
                                     ่
              ิ
            สบปมำนนำงลวนเกบตว½กอยในถำ ทว่ำเรองทเกดขนภำยในวงยอมมคน
                ี
                                                                     ี
            รำยงำนนำงตำมเวลำที่ก�ำหนด
                   นำงมองดูÈิÉย์หญิงเพียงคนเดียวผู้น้ด้วยควำมรักควำมเมตตำ
                                                  ี
            ÈÉย์ผ้นนสยสขมหนกแน่นมำโดยตลอด ทำงำนเชอถอได้ ก่อนตดสนใจ
                             ั
                                                �
                                                      ื
              ิ
                                                      ่
                                                                    ิ
                  ู
                    ิ
                      ั
                                                        ื
                                                                  ั
                   ้
                   ี
                        ุ
                         ุ
            เร่องใดๆ ล้วนผ่ำนกำรคิดพิจำรณำอย่ำงลึกซ้ง ไม่เคยบุ่มบ่ำมมำก่อน นำง
                                                 ึ
              ื
            โปรดปรำนÈิÉย์ผู้นี้มำกมำแต่ไหนแต่ไร
                   น่ำเสียดำย ÈÉยผนสตปัญญำยอดเยยม แต่เมออยต่อหน้ำควำม
                                                             ู
                                                 ่
                                                         ่
                                                         ื
                                                 ี
                                                             ่
                                  ู
                                   ้
                                   ี
                                      ิ
                              ิ
                                 ์
                                  ้
            รักยังคงอ่อนหัดอยู่เล็กน้อย
                   “เจ้ำคงรู้ว่ำเดิมเดือนหน้ำข้ำคิดจะประกำÈให้เจ้ำท�ำหน้ำท่แทน
                                                                    ี
            ผู้อำวุโสอวี้หลิวหลี รับช่วงต�ำแหน่งหัวหน้ำสำยที่แปดต่อ หำกเจ้ำจำกไป
            เท่ำกับมอบต�ำแหน่งหัวหน้ำสำยให้กับผู้อื่นด้วยควำมเต็มใจ”
                   “½ูหรงทรำบเจ้ำค่ะ”
                   “เจ้ำคงรู้ว่ำเร่องแต่งงำนไม่ใช่กำรละเล่นของเด็ก เร่องเก่ยวพันกับ
                                                            ื
                                                                ี
                             ื
            ทั้งชีวิตของสตรี เจ้ำไม่เสียใจภำยหลังจริงหรือ”
                   “½ูหรงไม่เสียใจเจ้ำค่ะ”
                   “เจ้ำเงยหน้ำขึ้นมำ มองข้ำ”
                   ซ่งซินหนิงเงยหน้ำข้น ใบหน้ำปรำก¯ท้งควำมเคำรพและควำม
                                                    ั
                                    ึ
                                                                 ่
                           ้
               ิ
            สนทใจ บนโลกนนอกจำกมำรดำแล้ว ประมขวงกคอญำตคนทสองของ
                                                                 ี
                           ี
                                                      ็
                                                             ิ
                                                       ื
                                                  ุ
                                                    ั
            ¹Ò§
                                                         ั
                   “½ูหรงสำมำรถเป็นÈิÉย์ของท่ำนประมุขได้ ท้งได้รับกำรโอบอุ้ม
            ค้ำชูจำกท่ำนประมุขเป็นควำมโชคดีหำส่งใดเทียบของ½ูหรง ทว่ำบุญคุณ
              �
                                             ิ
                                                      ี
              ี
            เล้ยงดูของมำรดำก็ต้องตอบแทนเช่นกัน ด้วยเหตุน้½ูหรงตัดสินใจป¯ิบัต ิ
            ตำมควำมปรำรถนำของมำรดำเจ้ำค่ะ”
                                                                          23
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30