Page 22 - อ่านฟรี! SUZUMIYA HARUHI ตอน โรงภาพยนตร์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ 13
P. 22

SUZUMIYA HARUHI ตอน โรงภาพยนตร์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ

                                                                  �
                                                       ี
                          ั
                “ถ้าเป็นแบบน้นก็ดูสมจริงมากครับ ปราสาทและร้านน้ไม่เหมือนของจาลอง ผู้คน
          ที่อยู่ที่นี่ก็ไม่เหมือนตัวประกอบแม้แต่น้อย แถมผมไม่มีความทรงจ�าแบบนั้นเลยครับ”
                ฉันก็ไม่มีเหมือนกัน ท้งความทรงจาเก่ยวกับการเล่นเกมหรือไปสวนสนุก ไม่ม ี
                                          �
                                 ั
                                            ี
          พอกันทั้งคู่
                                                   ี
                “เอ๊ะ?” คุณอาซาฮินะยกมืออันอ่อนช้อยมาแตะท่แก้ม “บอกไม่ถูกเหมือนกัน แต่
                                ั
                                                               �
          ฉันรู้สึกเหมือนเป็นนักเวทมาต้งแต่แรกเลยนะคะ อืม? แปลกจัง...... กองกาลัง SOS......
          คุณสึซึมิยะเป็นผู้กล้า เคียวน์คุงก็เป็นนักรบ...... เอ๊ะ?”
                                        ึ
                                        ่
                                   ่
                               ี
                                   ี
                                                      ู
                                                                       ี
                                                           ็
                                                                       ่
                                                                        ่
                                                                        ั
                                               ิ
                                              ุ
                ผมถอนหายใจ ถ้ามโลกทต้องพงพาฮารฮในฐานะผ้กล้า กหมายความว่าทนน
                                         ี
                                          �
          ขาดแคลนบุคลากรอย่างหนัก ไปรับสมัครท่สานักงานจัดหางานยังน่าจะได้ผู้กล้าท่ดูดีกว่า
                                                                    ี
          เลยมั้ง
                “คุณอาซาฮินะใช้เวทมนตร์ได้ไหมครับ?”
                ผมลองถาม คุณอาซาฮินะตอบอย่างมั่นใจ
                “ได้นะคะ แสดงให้ดูไหมคะ? นี่ไงคะ เวทมนตร์ท�าให้หูใหญ่ขึ้น......”
                แล้วสาธิตให้ดู
                “นี่คือเวทมนตร์ที่ท�าให้บุหรี่ทะลุเหรียญ 100 เยนได้ โอมมมมม”
                                           ั
                             ี
                                                           ั
                ผมรู้สึกร้อนผ่าวท่หัวตา ไม่ใช่อย่างน้นครับคุณอาซาฮินะ น่นไม่ใช่เวทมนตร์......
          ถึงในภาษาอังกฤษจะเป็นค�าว่าเมจิกเหมือนกันก็เถอะ
                “เอ๊ะ ท�าไม่ได้ อ๊ะ แต่ตอนซ้อมท�าได้ดีเลยนะคะ ขอลองอีกครั้ง”
                ไม่เป็นไรแล้วครับ พอแล้วครับ ผมเพลิดเพลินมากพอแล้ว
                                                     ิ
                ขณะท่ผมกุมหน้าผากอย่น้น เสียงเรียกพนักงานเสร์ฟก็ดังมาจากโต๊ะไหนสักโต๊ะ
                                   ั
                     ี
                                  ู
          ทันใดน้นคุณนักมายากลอาซาฮินะก็รีบตอบรับ “อ๊ะ ค่ะ ค่ะ” แล้วรีบว่งไปอย่างลนลาน แต่
                                                           ิ
               ั
          ดันสะดุดผ้าคลุมของตัวเองล้มลงอีกครั้ง
                “ว้าย”
                ถ้าเป็นแบบนี้คงต้องใช้ไพ่ใบสุดท้ายแล้วสินะ
                “นางาโตะ”
                  ื
                                                      �
                                                     ี
                เม่อได้ยินเสียงเรียกของผม สาวร่างเล็กในชุดโจรท่กาลังเค้ยวอาหารเงียบๆ จน
                                                          ี
          แก้มป่องก็ลุกขึ้นยืนแล้วมาหาผมอย่างเงียบๆ
                                         20
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27