Page 40 - อ่านฟรี! ป่วยรักช่วยรักษาหน่อยครับ (เล่มเดียวจบ)
P. 40

ปวยรักชวยรักษาหน่อยครับ
                                       ่
                                 ่

                                                    ี
                  เสียงตะโกนดังในใจ แต่ไม่ช่วยเร่งให้สีหน้าเปล่ยนแปลง ถึงถนนกลางคืนจะมืด
           สักเท่าไรก็ยังมีไฟถนน รวมท้งแสงจากเคร่องขายของอัตโนมัติท่ต้งอยู่เป็นจุดๆ หน้าเขา
                                 ั
                                          ื
                                                          ี
                                                           ั
           คงถูกเห็นเข้าเต็มๆ
                  “อิเคโนอุเอะ...”
                  มือของโคสุเกะเข้ามาในขอบเขตสายตา อาจพยายามแตะใบหน้าคาซึกิถึงค่อยๆ
           ขยับเข้ามาใกล้

                  คาซึกิขยับตัวไม่ได้ เขาจ้องมองมือของโคสุเกะอย่างเหม่อลอย จนเกือบจะแตะ

           โดนแก้ม
                              ิ
                                    ี
                  บรืนนนน...มีรถว่งผ่านส่แยกไป คาซึกิสะดุ้งกลับมาได้สติ ก่อนเว้นระยะห่างจาก
           โคสุเกะราวคลายจากมนตร์สะกด มือที่ถูกจับไว้ผละจากกันอย่างง่ายดาย
                  “น่าเสียดาย ตรงถนนมีสิ่งรบกวนเข้ามาท�าลายบรรยากาศจริงๆ แฮะ”

                            ่
                                               ์
                                                      ่
                                                      ู
                                                    ์
                  โคสเกะยักไหลพลางถอนหายใจ อะพารตเมนตอยแคตรงนนแลว โคสเกะจงถอย
                                                        ่
                                                               ้
                                                            ั
                                                                       ึ
                                                                    ุ
                                                            ้
                     ุ
           กลับไปทางสี่แยกแล้วโบกมือให้ “ราตรีสวัสดิ์ ไว้เจอกันพรุ่งนี้”
                  คาซึกิมองส่งด้วยแก้มแดงๆ เหมือนแอปเปิลสุกปลั่งโดยไม่ได้โบกมือกลับ
                  (...ท�ายังไงดี...จริงๆ นะ ท�ายังไงดี...)
                                                 ื
                                  ี
                  ค�าว่า ‘ท�ายังไงดี’ ค�าน้ไม่ใช่ ‘ท�ายังไงดี มีเพ่อนเพศเดียวกันมาสารภาพรัก’ อย่าง
           ที่ผ่านมา แต่เป็น ‘ถูกเขารุกจนใจเต้นไปซะแล้ว ท�ายังไงดี’
                                   ั
                                                  ั
                                                            ั
                                                    ุ
                          ื
                                       ี
                                                                     ี
                  เขาใช้ฝ่ามอกดลงบนหวใจทเต้นอาละวาดดงตบตับราวกบกระแทกซ่โครงจาก
                                       ่
           ด้านใน เหมือนบอกให้รู้ว่าก�าลังจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น ไม่ยอมสงบลงสักที
                         ่
                                                          ี
                     ุ
                                                                  ั
                                                                    ั
                  โคสเกะททาอะไรก็ไร้ข้อผดพลาดไปหมดจนมชอเสยงดๆ ในบรษทน้นเร่าร้อน
                                                                 ิ
                         ี
                                                    ื
                                                    ่
                                     ิ
                                                   ี
                                                       ี
                          �
           อย่างคาดไม่ถึง แถมยังมาจีบกันแบบซ่งๆ หน้า อานุภาพของผู้ชายดีๆ ท่ตามต๊ออย่าง
                                        ึ
                                                                      ื
                                                                  ี
           จริงจังนี่มันสุดยอดไปเลย
                  อาจเพราะโคสุเกะไม่อยู่แล้ว คาซึกิถึงได้คลายความต่นเต้น ขามาส่นเอาป่านน  ้ ี
                                                                   ั
                                                         ื
                                          38
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45