Page 42 - อ่านฟรี! ป่วยรักช่วยรักษาหน่อยครับ (เล่มเดียวจบ)
P. 42

ปวยรักชวยรักษาหน่อยครับ
                                 ่
                                       ่

                  (ไม่เอาหรอก เร่องน้นไม่เอา ก็ตอนน้หมอน่นชอบเราใช่ไหมล่ะ ถูกใครสักคน
                                              ี
                                                   ั
                              ื
                                 ั
           คว้าไป เรื่องแบบนั้นน่ะ...)
                              ี
                  เป็นความรู้สึกท่ค่อนข้างเห็นแก่ตัวเลยทีเดียว ไม่อยากยกเขาให้ใครท้งน้น แต่
                                                                       ั
                                                                     ั
           ตัวเองจะรับมาก็ยังมีอุปสรรคใหญ่หลายอย่างมากเกินไป
                  นี่อาจเป็นครั้งแรกที่คาซึกิปนป่วนหัวหมุนเพราะเรื่องความรักถึงขนาดนี้
                  (เราจะไหวไหมนะ จะไหวไหมหัวใจ...)

                                                        ี
                                      ี
                  คาซึกิน่าจะไม่ได้เป็นโรคเก่ยวกับหัวใจ แต่ก็กังวลท่หัวใจเต้นตึกตักมากเกินไป
           อย่างบอกไม่ถูก
                  นับจากวันนั้นโคสุเกะก็เริ่มส่งอีเมลมาหาหลายครั้งต่อวัน

                                             ื
                                                    ี
                  เคยติดต่อหากันบ้างอย่างตอนจะไปด่ม ทว่าท่ผ่านมาไม่เคยส่งข้อความมาโดย
                                         ิ
                                                                   ิ
                                ั
                      ั
           ไม่มีธุระอะไร ท้งท่เป็นอย่างน้นแต่กลับเร่มมีอีเมลส่งมาหา พูดอีกอย่างก็คือเร่มโจมตีแล้ว
                        ี
           ตั้งแต่ ‘อรุณสวัสดิ์’ ไปจนถึง ‘ราตรีสวัสดิ์’ จริงๆ
                  ‘ได้ยินว่าวันน้อากาศดี ใกล้ฤดูใบไม้ผลิรึยังนะ’ บ้าง ‘พอส้นปงบประมาณใกล้เข้า
                           ี
                                                           ิ
           มาก็ยุ่งขึ้นจริงๆ นะ’ บ้าง ส่วนใหญ่เป็นเนื้อความที่คาซึกิไม่ต้องตอบก็ได้
                  พอส่งมาว่า ‘วันน้ก็ท�าโอทีเหรอ? ไปกินข้าวด้วยกันไม่ได้ใช่ไหม?’ แม้รู้สึกผิดเขา
                               ี
                                                  ั
           ก็ตอบไปว่า ‘ขอโทษ’ คาซึกิไม่ได้โกหก ประมาณว่าถ้าต้งใจหาเวลาก็หาได้ แต่ให้ไปกินข้าว
           ด้วยกันตามล�าพังเขายังไม่ไหว เคยเสนอไปอยู่เหมือนกันว่า ชวนเรียวโกะไปด้วยสิ กินกัน

           สามคนเป็นไง แต่โคสุเกะปฏิเสธ
                       ั
                                         ี
                  บางคร้งก่อนนอนก็ถามว่า ‘คืนน้กินอะไรไป?’ คาซึกิก็ตอบส้นๆ ว่า ‘ท�าโอทีเลย
                                                             ั
           กินข้าวกล่องร้านสะดวกซื้อ’ บ้าง หรือ ‘ท�าข้าวผัดให้กินพออิ่ม’ บ้าง
                                                                   ื
                  แต่พอเขาตอบไป โคสุเกะก็คว้าโอกาสทันที ‘ข้าวกล่องร้านสะดวกซ้อมันไม่ดีต่อ
           ร่างกายนะ ฉันท�าของอร่อยๆ อะไรสักอย่างให้กินไหม’ บ้าง หรือไม่ก็ ‘อยากกินข้าวผัด

           ที่นายท�า’


                                          40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47