Page 33 - อ่านฟรี! ป่วยรักช่วยรักษาหน่อยครับ (เล่มเดียวจบ)
P. 33
WAKI NAKURA
(อุก...)
ี
สมกับเป็นพนักงานขายท่เป็นเพ่อนร่วมรุ่นกันมาเกือบส่ป รู้ถึงส่งท่จะเอามาใช้
ี
ื
ิ
ี
ี
ชักชวนคาซึกิ เป็นค�าชวนท่น่าดึงดูดใจเหลือเกิน แต่ไปกินข้าวข้างนอกกันสองต่อสอง เขา
เกรงใจ
ี
ช่วงส่ปท่ผ่านมาน้ ถ้ามีจังหวะตรงกันก็เคยไปกินข้าวด้วยกันสองคนตอนขากลับ
ี
ี
ั
จากท�างานหลายคร้ง เหมือนจะพูดคุยกันด้วยบรรยากาศเป็นกันเองดี แต่สงสัยว่าตอนน ้ ี
จะยังท�าแบบนั้นได้รึเปล่า
ิ
ู
ี
้
ั
ุ
้
ี
่
ื
็
่
ู
จะพดอะไรด กนไม่ร้รสแน่นอน อย่างแกงกะหรเมอก ตงแต่โคสเกะโผล่มากส่ง
ี
ช้อนเข้าปากเหมือนเป็นเครื่องจักรเท่านั้น อย่าว่าแต่ลิ้มรสเลย ไม่ได้เคี้ยวด้วยซ�้า
(จะรู้สึกผิดต่อไก่ย่างกับเหล้าซะเปล่าๆ...)
เขาปฏิเสธอย่างสุภาพพลางถอนหายใจ แต่โคสุเกะตอบกลับมาอย่างไม่ถอดใจ
ี
ว่า ‘น่าเสียดาย แต่เด๋ยวฉันจะชวนอีก’ คาซึกิจ้องมองตัวอักษรน้นแล้วก็ถอนหายใจอีก
ั
ครั้ง
โคสุเกะก�าลังรุกเข้าหาอย่างชัดเจน เรียกร้องความสนใจด้วยการใช้สายตาบอก
ว่าชอบบ้าง ใช้ค�าพูดที่ดูมีความหมายแฝงบ้าง
ั
ั
ถ้าไม่อยากโดนแบบน้น คาซึกิจะบอกว่า ‘หยุดเถอะ’ ก็ได้ แต่ว่าน่นจะเป็นการ
ปฏิเสธค�าสารภาพรัก เพราะโคสุเกะไม่ใช่ผู้ชายที่จะบังคับฝืนใจกัน คงยอมกลับไปอยู่ใน
จุดยืนที่เป็นเพียงเพื่อนร่วมรุ่นกัน
(แย่เลย โธ่...)
คาซึกิวางศอกบนโตะแล้วจ้องมองด้านนอกที่มีหิมะปลิวว่อน
ี
ถ้าจะบอกว่าล�าบากใจอะไร ก็ตรงท่เขาไม่รู้สึกรังเกียจท่ถูกโคสุเกะรุก แต่ดันรู้สึก
ี
ี
ื
ั
ว่า เร่องท่ว่าจริงๆ แล้วผู้ชายเน้อหอมคนน้นเป็นเกย์ แถมแอบรักตัวเองข้างเดียวมาตลอด
ื
และรุกเข้าหาทีละน้อย มันท�าให้สบายใจนิดหน่อยอย่างน่าประหลาด
31
