Page 30 - อ่านฟรี! ป่วยรักช่วยรักษาหน่อยครับ (เล่มเดียวจบ)
P. 30
ปวยรักชวยรักษาหน่อยครับ
่
่
“ใกล้ไป!”
พอลนลานจะลุกจากม้าน่งก็ถูกจับแขนไว้ เขาปดมือน้นท้งทันที ไม่ใช่ต้งใจจะ
ั
ั
ั
ิ
ั
ปฏิเสธมือของโคสุเกะเลยปดออก แค่โดนแตะกะทันหันเลยตกใจเท่าน้น เขาร้อนรนมอง
หน้าว่าท�าให้โคสุเกะเจ็บรึเปล่า
“ขอโทษ”
โคสุเกะยิ้มขื่น ยกมือสองข้างเหมือนแสดงความตั้งใจว่าจะไม่จับแล้ว
“อา คุณวาคามิยะ มาพักอยู่ตรงนี้เอง!”
ั
ิ
ื
ท้งสองคนต่างตัวแข็งท่อกับเสียงของหญิงสาว พนักงานหญิงว่งลนลานมาจาก
อีกฝงของระเบียงทางเดิน เธอใส่สูทแต่ใส่รองเท้าส้นเตี้ย น่าจะเป็นรุ่นน้องของโคสุเกะ
“ได้เวลาออกเดินทางแล้วนะคะ คุณวาคามิยะ”
“รู้แล้วละ”
ิ
โคสุเกะลุกข้นแล้วท้งกระปองเปล่าลงในถังขยะ ท้งเพียงค�าพูดส้นๆ ให้คาซึกิท ่ ี
ิ
ั
ึ
ก�าลังเงยหน้ามองโดยที่ยังนั่งอยู่ว่า “ไว้จะติดต่อไปหาทีหลัง”
“ฉันตามหาอยู่นะคะ”
“โทษที”
คาซึกิไม่อาจถอนสายตาจากภาพด้านหลังท่พนักงานหญิงก�าลังเอ็ดพลางเดิน
ี
จากไปไกล
ั
สุดท้ายวันน้นแม้เวลาล่วงเลยเข้าสู่กลางคืนแล้ว สายตาของโคสุเกะก็ยังไม่เลือน
ไปจากสมอง คาซึกิเป็นทุกข์จนไม่รู้จะทุกข์อย่างไร
ี
ั
ี
คร้งต่อมาท่ได้พบโคสุเกะคือสองวันต่อมา ขณะกินแกงกะหร่ผักอย่างเอ่อยๆ ใน
ื
ั
ี
ั
โรงอาหารพนักงานตอนบ่ายโมงท่เลยช่วงแออัดคับค่งสุดๆ มาแล้ว โคสุเกะก็มาน่งลงบน
เก้าอี้ตัวที่อยู่ตรงหน้า
“นั่งตรงนี้ได้ไหม?”
28
