Page 27 - อ่านฟรี! ป่วยรักช่วยรักษาหน่อยครับ (เล่มเดียวจบ)
P. 27
WAKI NAKURA
“ธุระเรื่องนั้นเสร็จแล้วเหรอ? ถ้ามีเวลา ไปนั่งพักกันหน่อยไหม”
ี
โคสุเกะช้ไปยังเคร่องขายของอัตโนมัติและม้าน่งท่อยู่สุดระเบียงทางเดิน คาซึก ิ
ี
ั
ื
จะปฏิเสธตรงนี้ก็เหมือนหนี เขาไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นจึงพยักหน้าให้ พอก�าลังจะหยิบ
�
กระเปาใส่เหรียญออกจากกระเปา โคสุเกะก็กดปุ่มกาแฟกระปองสูตรน้าตาลน้อยอย่าง
ิ
ี
รวดเร็วพลางบอกว่า “ฉันเล้ยงเอง” เร่องแบบน้ค่อนข้างดึงดัน ก่อนคาซึกิจะปฏเสธก็รีบ
ื
ี
เคลื่อนไหวไปก่อนเสียแล้ว
“แค่ส่วนของตัวเอง ฉันจะซื้อเอง ก่อนหน้านี้ก็เลี้ยงไปแล้วใช่ไหมล่ะ”
ั
ื
หลังจากคาซึกิเผลอหลุดปากไปอย่างน้นก็รู้สึกตัวว่า ‘ก่อนหน้าน้’ หมายถึงเร่อง
ี
เมื่อตอนไหนจึงเลิ่กลั่กขึ้นมา หมายถึงเรื่องในคืนที่ถูกสารภาพรักนั่นเอง
“ขอโทษ ฉันผิดเองที่ซื้อให้ตามอ�าเภอใจ”
“ก็ไม่เป็นไรหรอก...”
้
่
้
่
เพราะโคสุเกะขอโทษอยางรูสึกผิดจริงๆ คาซึกิจึงยิ่งเลิ่กลั่กเขาไปใหญ ถึงขนาด
ั
ี
อยากดุด่าตัวเองว่า ท้งท่ไม่อยากกระอักกระอ่วน แต่กลับหงุดหงิดด้วยเร่องแบบน้แล้วจะ
ี
ื
ท�ายังไง
“งั้นอิเคโนอุเอะช่วยซื้อให้ฉันได้ไหม?”
ั
ั
โคสุเกะเสนอมาอย่างน้นด้วยน้าเสียงนุ่มนวล ง้นเหรอ มีวิธีน้นด้วยเหรอ คาซึก ิ
ั
�
คิดพลางหยิบกระเปาเหรียญออกมาแล้วซื้อกาแฟกระปองสูตรไม่มีน�้าตาลที่โคสุเกะชอบ
ให้ จากนั้นก็นั่งลงบนม้านั่งข้างกันแล้วแลกของกันอย่างแปลกๆ พวกเขาเปิดฝากระปอง
้
้
่
็
และเริ่มดื่มกาแฟโดยไมมีใครพูดอะไร ถาเปนปกติละก็ตองรายงานสารทุกข์สุกดิบระยะนี้
กันตรงนี้ แต่วันนี้ไม่มี แม้จะนั่งข้างกันแต่ระหว่างทั้งสองคนกลับมีระยะห่างแปลกๆ รู้สึก
เหมือนก่อนหน้านี้ใกล้ชิดกันมากกว่านี้อยู่หน่อย
ี
ื
ประจวบเหมาะท่เวลาน้ไม่มีใครมาพ้นท่พักผ่อนเลย พนักงานท่เดินผ่านระเบียง
ี
ี
ี
ทางเดินก็ไม่มี สัมผัสได้เพียงเสียงดังโหวกเหวกจากที่ไกลๆ เป็นครั้งแรกที่อยู่กับโคสุเกะ
25
