Page 24 - อ่านฟรี! ป่วยรักช่วยรักษาหน่อยครับ (เล่มเดียวจบ)
P. 24

ปวยรักชวยรักษาหน่อยครับ
                                       ่
                                 ่

                                                  ี
                                                         ื
                                          ี
                                           ี
                                                                     ี
           ในหมู่พนักงานหญิงทันที แม้แต่ในตอนน้ท่ผ่านมาส่ปแล้ว เร่องน้นก็ยังไม่เปล่ยน ไม่ส  ิ
                                                            ั
                 ิ
                                       ี
           รู้สึกว่าย่งรุนแรงข้นพร้อมกับวันเวลาท่ผ่านเลยไป คงเป็นเพราะโคสุเกะคมเข้มมากข้นและ
                        ึ
                                                                       ึ
           ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น
                                                         ู
                           ี
                                                                          ุ
                  ส่วนคาซึกิท่อดีตเคยถูกปอยอรู้สึกแค่ช่วงแรกๆ ว่าถกแย่งความสนใจจากทก
           คนไปแล้วก็น้อยใจ แต่ไม่นานก็เริ่มคิดได้ว่าแบบนั้นมันไร้สาระ ที่โคสุเกะเป็นที่จับตามอง
           นั่นก็เพราะว่าเป็นผู้ชายที่ดี
                               ึ
                  ร่างกายก�าย�าน่าพ่งพาตามอุดมคติในฐานะผู้ชาย อีกท้งผลประเมินงานก็สูง เป็น
                                                         ั
           ผู้ชายที่ขนาดคาซึกิซึ่งอายุเท่ากันยังหลงใหล
                  เขาถูกโคสุเกะที่เป็นแบบนั้นสารภาพรักซะแล้ว
                                     ี
                     ั
                  คืนน้นโคสุเกะบอกคาซึกิท่ตกตะลึงเอาไว้ว่า “ถ้าไม่เกลียดฉันแทบตายก็อยากให้
           ลองคิดดูสักนิด” แล้วกลับไปก่อน พูดแล้วช่งหนีจริงๆ คาซึกิเกือบจะข้นรถไฟเท่ยวสุดท้าย
                                          ิ
                                                                    ี
                                                             ึ
           ไม่ทัน
                  หลังจากนั้นคาซึกิก็ทุกข์ทนอยู่หนึ่งสัปดาห์
                                       ั
                  ระหว่างท่งานเยอะแล้วยุ่งๆ น้นยังดี แต่พอมีเวลาว่างก็จะคิดถึงเร่องโคสุเกะว่า...
                                                                 ื
                         ี
           ตอนนี้ท�าอะไรอยู่ที่ไหนกันนะ
                                                      ิ
                  คาซึกิอยู่ในบริษัทเป็นส่วนใหญ่ แต่โคสุเกะน่าจะว่งวุ่นระหว่างส�านักงานสาขาใน
           เมืองหลวง ร้านค้าแนะน�าสินค้า และบริษัทขนส่งต่างๆ ถ้าไม่บังเอิญก็จะไม่ได้เจอหน้ากัน

           บ่อยขนาดนั้น
                                                          ี
                  แต่ถึงอย่างน้น จนถึงหน่งสัปดาห์ก่อนก็ยังเดินสวนกันท่โรงอาหารหรือร้านกาแฟ
                           ั
                                   ึ
           ในส�านักงานใหญ่สัปดาห์ละครั้ง
                  ถ้าเจอกันก็ยกมือข้างหน่งทักอย่างสบายๆ ว่า ‘ไง’ ย้มให้กันว่า ‘สบายดีไหม’
                                    ึ
                                                         ิ
                                   ี
           ‘สบายดี’ ตอนมีเร่องอยากถามเก่ยวกับงานขายก็จะขอร้องว่า ขอเวลาหน่อยแค่ห้านาทีก ็
                        ื
           ยังดี แล้วขอให้เล่าให้ฟง

                                          22
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29