Page 62 - อ่านฟรี! มารกระบี่ขอรัก (เล่มเดียวจบ)
P. 62

มำรกระบ่ขอรัก
           มำ รกระบ ี ่ข อร ัก
                   ี
                  “ท�าไมหรือ?”

                  “Àายในเรือนมีกลิ่นอายแปลกๆ อยู่”

                               ี
                    ื
                  เพ่อคุ้มครองเยว่ยเป†านางต้องรอบคอบให้มาก ให้เยว่ยเป†ารออย ู่
                                                              ี
           ด้านนอกก่อน ส่วนนางกลายเป็นควันสีขาวลอยตรงเข้าไปด้านหลังเรือน
           เพื่อตรวจสอบสถานการณ์

                  Àายในแดนมารมีอันตรายอยู่ทุกท่ ไม่ได้สบายไปกว่าแดนป‚Èาจ
                                              ี
                                                ี
           แต่ในแดนมาร นอกจากเคียวของจอมมารท่ท�าให้นางหวาดเกรงได้แล้ว
           วิญญาณอาวุธคนอื่นๆ นางไม่เห็นอยู่ในสายตา

                  คิดในแง่ร้าย ถ้าเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันอะไรข้นมาจริงๆ ด้วย
                                                         ึ
                                                            ี
           พลังอาคมของนาง ก่อนเกิดอันตรายนางก็ยังถอนตัวทัน น่เป็นเหตุผลท ่ ี
                                                     ั
           ท�าให้นางอาÈัยอยู่ในแดนป‚Èาจได้นานขนาดน้น ท้งยังหลบการตามรอย
                                                 ั
           ของป‚Èาจและมารตนอื่นๆ แล้วมีชีวิตอย่างอิสระได้

                                  ี
                  ควันสีขาวลอยไปท่หลังเรือนอย่างเงียบเชียบ คล้ายส�าลี คล้าย
           ก้อนเม¦ ตรวจหาเบาะแสร่องรอยความผิดปกติหรือว่ามีกับดักหรือไม่
                  ควันสีขาวลอยเข้าไปในบ้านทางช่องหน้าต่าง ทันทีท่เข้าไปในบ้าน
                                                            ี
           หมอกสีด�ากลุ่มหน่งก็ปกคลุมลงมา เซียวเฟยตกใจรีบถอนตัวอย่างรวดเร็ว
                          ึ
                  นางเร็วมากก็จริง แต่ยังเร็วไม่เท่าหมอกสีด�าท่ปกคลุมลงมา นาง
                                                        ี
           รีบโจมตีกลับไปด้วยพลังป‚Èาจ ทว่ากลับถูกพลังกดดันมหาÈาลกลุ่มหนึ่ง

           ทับเอาไว้

                  เซียวเฟยรู้สึกเพียงว่าเลือดลมก�าลังพลุ่งพล่าน นางถูกกดตัวเอา
           ไว้บนพื้น เสียงทุ้มต�่าน่าเกรงขามเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหู

                  “เจ้าสู้ข้าไม่ได้”

                  ค�าพูดอวดดีเช่นนี้ประกาÈอย่างยโสโอหัง นอกจากอินเจ๋อแล้วยัง

       60
   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67