Page 59 - อ่านฟรี! มารกระบี่ขอรัก (เล่มเดียวจบ)
P. 59
เ
ห
โ โมเหยียน
ม
ย
น
ยี
เงาร่างดุจกระบี่ของเขายืนอยู่บนยอดหลังคา
ั
ั
เขาทอดตาออกไปไกล นางหลบพักสายตา ท้งสองคนอยู่กันคนละ
ฝั›ง นางไม่ขยับ เขาก็ไม่ขยับ นางอยู่นานเท่าใด เขาก็อยู่นานเท่านั้น
ทั้งค�่าคืนไร้วจี ทว่าพายุก�าลังก่อตัว
ี
ิ
ิ
อามู่เป็นวิญญาณต้นไม้Èักดìสิทธìของยอดเขาว่งเยว่ย มีหน้าท่เฝ้า
ี
ั
ิ
ี
อารักษ์เขตอาคม เขาว่งมาฟ้องต้วนมู่ไป๋ด้วยความโกรธว่าเยว่ยเป†าฝ†าเขต
อาคมออกไปพร้อมกับเซียวเฟย ตรงไปทางแดนมารแล้ว
อินเจ๋อที่อยู่ข้างๆ ได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วแน่น
ต้วนมู่ไป๋กลับมีท่าทีสบายอกสบายใจ ราวกับคาดการณ์ไว้แล้วจึง
พยักหน้าเบาๆ เท่านั้น “ข้ารู้แล้ว”
หลังจากพูดกับอามู่สองสามค�าก็ให้เขาถอยกลับไป
ึ
อินเจ๋อชะงักไปครู่หน่งอย่างครุ่นคิดก่อนพูดเสียงเย็นว่า “ท่านจะ
ปล่อยให้นางกลับแดนมารไปทั้งอย่างนี้?”
ั
ึ
ต้วนมู่ไป๋เงยหน้าข้น คร้นเห็นว่าอินเจ๋อมีสีหน้าไม่ดีนัก ความคิด
บางอย่างก็ผุดขึ้นในใจจึงยืดตัวบิดขี้เกียจอย่างจงใจ แล้วพูดอย่างไม่ใส่ใจ
ว่า “ใช่”
“ท่านมีแผนอะไรกันแน่?”
“ข้ารู้ว่านางอยากกลับแดนมาร ข้าถึงได้มอบเซียวเฟยให้กับนาง”
ขณะที่พูดถึงเซียวเฟย เขาจ้องใบหน้าของอินเจ๋ออย่างละเอียด
“ที่แท้เซียวเฟยก็ไปเพื่อจับตาดูนางตามค�าสั่งท่าน?”
ึ
อินเจ๋อไม่ใช่คนพูดมากแต่กลับพูดถึงเซียวเฟยข้นมาเอง ต้วนมู่ไป๋
ี
ั
ื
เป็นเจ้าแห่งยอดเขาว่งเยว่ย Àายในอาณาเขตของเขาไม่มีเร่องใดท่เขาไม่ร ู้
ี
57
