Page 55 - อ่านฟรี! มารกระบี่ขอรัก (เล่มเดียวจบ)
P. 55


                                                                  เ
                                                                โ โมเหยียน
                                                                 ม
                                                                   ห
                                                                       น
                                                                     ย
                                                                    ยี
                   อินเจ๋อมองไปท่เขาด้วยสีหน้าเย็นชา โม่เฟยจึงเสริมต่อว่า “ข้าเป็น
                                ี
            Àูตหนังสือโบราณ มีฉายาว่าบ้านทองค�า รูปงามดุจหยก โม่เฟย”
                   อินเจ๋อถามเสียงเย็น “มีเรื่องอะไร?”
                   โม่เฟยแอบช่นชมอยู่ในใจ สมกับเป็นกระบ่อันดับหน่งในใต้หล้า
                              ื
                                                               ึ
                                                       ี
                       ื
                                                              ื
                ื
            คนอ่นได้ยินช่อเสียงของตน หากไม่ใช่ดวงตาเป็นประกาย ต่นเต้นละโมบ
                                                               ี
            โลÀมาก ก็ประจบประแจงสุดความสามารถ มีเพียงอินเจ๋อท่ต่างออกไป
            สีหน้านิ่งไม่เปลี่ยนแปลง คนละระดับกันจริงๆ
                            ี
                   ความจริงน่เป็นเร่องเข้าใจผิดคร้งใหญ่ เขาไม่รู้ว่าอินเจ๋อเป็นคน
                                  ื
                                              ั
            เย่อหย่งเย็นชาอยู่แล้ว ในสายตาเขามีแต่การ¦่าฟัน ไม่เคยสนใจว่าคนอ่น
                  ิ
                                                                       ื
             ื
            ช่อแซ่อะไร ดังน้นจึงข้ลืม ย่อมจ�าไม่ได้อยู่แล้วว่าโม่เฟยเป็นใครมาจากไหน
                              ี
                         ั
                   อินเจ๋อพูดอย่างหมดความอดทน “พูดดีๆ อย่าพูดเหลวไหล”
                   โม่เฟยไม่ได้ใส่ใจความเย็นชาของเขากลับมีสีหน้าหลงใหล “ท่าน
            อยากรู้เรื่องของเซียวเฟย ข้ายินดีจะรายงาน”

                   อินเจ๋อหรี่ตาลงเล็กน้อย “เจ้าสนิทกับนางมาก?”
                                                                ั
                   โม่เฟยมีสีหน้าเบิกบาน ย้มออกมาน้อยๆ ด้วยความม่นใจ “ข้ารู้
                                        ิ
            ทุกเรื่องของเซียวเฟยเป็นอย่างดี”

                   “พูดมา”
                   โม่เฟยเริ่มเล่าเรื่องชีวิตของเซียวเฟยทั้งหมดที่รู้โดยไม่ปดบัง

                   ไม่ใช่ว่าเขาชมตัวเอง ในฐานะÀูตหนังสือโบราณ ยามอ่านหนังสือ

                                   ั
                         ี
            เขาจ�าได้ทุกค�าท่เคยอ่าน รู้ต้งแต่คัมÀีร์สวรรค์ไปถึงความลับในปฐพี Èึกษา
                         ั
            ประวัติÈาสตร์ต้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน มีขอบเขตความรู้ครอบจักรวาล ใน
            โลกนี้หาคนที่มีความรู้มากกว่าเขาไม่ได้อีกแล้ว

                   เขาครรÀ์คัมÀีร์ลับวิทยายุทธ์เลยออกตามหาผู้มีวาสนาไปท่วท้ง ั
                                                                    ั
                                                                          53
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60